Aleksiej Szkurin

Aleksiej Kalinnikowicz Szkurin

Aleksiej Kalinnikowicz Szkurin (ros. Алексей Калинникович Шкурин, urodzony w 1904 roku w Gieorgijewsku, zmarł ?) był funkcjonariuszem radzieckich służb specjalnych, pułkownikiem oraz I zastępcą ludowego komisarza spraw wewnętrznych Estońskiej SRR w latach 1940-1941.

Życiorys

W 1920 roku ukończył 3 klasy szkoły rzemieślniczej w Gieorgijewsku, po czym podjął pracę jako tokarz, a następnie zaangażował się w działalność związkową w Rostowie nad Donem. Od czerwca 1925 roku był członkiem WKP(b). Od 3 sierpnia 1937 roku pracował jako funkcjonariusz Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego, a od 5 stycznia 1938 roku piastował stanowisko młodszego porucznika bezpieczeństwa państwowego. W okresie od stycznia do 4 września 1939 roku pełnił rolę śledczego w Sekcji Śledczej NKWD ZSRR, a 28 sierpnia 1939 roku awansował na starszego porucznika bezpieczeństwa państwowego. Od 4 września 1939 do 11 września 1940 roku był pomocnikiem szefa Sekcji Śledczej NKWD ZSRR. Na mocy rozkazu NKWD ZSRR z 20 marca 1940 roku został wyznaczony na dowódcę grupy operacyjno-czekistowskiej NKWD w obwodzie tarnopolskim, gdzie prowadził aresztowania oraz wspierał śledztwa przeciw obywatelom polskim. W maju 1940 roku został odkomenderowany do Tallina.

W okresie od 11 września 1940 do września 1941 roku pełnił funkcję I zastępcy ludowego komisarza spraw wewnętrznych Estońskiej SRR. Następnie, od 29 września do 28 grudnia 1941 roku, był zastępcą szefa Oddziału Specjalnego NKWD Moskiewskiego Okręgu Wojskowego. 23 października 1941 roku został mianowany kapitanem bezpieczeństwa państwowego. Od 28 grudnia 1941 roku do 13 maja 1942 roku był szefem Oddziału Specjalnego NKWD Obozu Specjalnego we Frołowie, natomiast od 13 maja 1942 do maja 1943 roku pełnił tę samą funkcję w NKWD 53 Armii. W dniu 11 lutego 1943 roku awansował na podpułkownika bezpieczeństwa państwowego.

Od maja 1943 roku do 15 lipca 1946 roku był szefem Oddziału Specjalnego/Wydziału Kontrwywiadu Smiersz 47 Armii 1 Frontu Ukraińskiego, 2 Frontu Białoruskiego oraz Grupy Wojsk Radzieckich w Niemczech. 26 maja 1943 roku uzyskał awans na pułkownika. Od 15 lipca 1946 roku do 22 lutego 1949 roku był szefem Zarządu MGB obwodu briańskiego, a następnie przeszedł do rezerwy. W okresie od 1 lutego 1950 do 1 sierpnia 1953 roku pełnił rolę szefa zarządu milicji oraz zastępcy szefa Zarządu MGB/MWD obwodu kalinińskiego (twerskiego). Od października 1953 roku do 16 kwietnia 1954 roku był szefem Oddziału 1 Wydziału Milicji Drogowej przy Głównym Zarządzie Milicji MWD ZSRR, po czym został zwolniony „z powodu dyskredytacji”.