Aleksiej Michajłowicz Szkolnikow (ros. Алексе́й Миха́йлович Шко́льников, ur. 2 stycznia?/15 stycznia 1914 w Jegoriewsku, zm. 7 lutego 2003 w Moskwie) był radzieckim politykiem, który w latach 1956-1989 zasiadał w Komitecie Centralnym KPZR. W 1984 roku został uhonorowany tytułem Bohatera Pracy Socjalistycznej.
Życiorys
W 1933 roku ukończył Podolskie Technikum Przemysłowe, po czym rozpoczął pracę jako brygadzista, a następnie awansował na majstra i starszego majstra. Wkrótce został zastępcą szefa oraz szefem warsztatu, a ostatecznie głównym energetykiem w fabryce w Permie. Do 1937 roku ukończył zaocznie trzy kursy w Akademii Przemysłowej. Od 1940 roku był członkiem WKP(b), a w latach 1943-1945 pełnił funkcję zastępcy sekretarza i kierownika wydziału Komitetu Obwodowego WKP(b) w Mołotowie (obecnie Perm). W latach 1945-1947 pracował jako pełnomocnik Komisji Kontroli Partyjnej przy KC WKP(b) w obwodach włodzimierskim i woroneskim. Od kwietnia 1947 do 1949 roku był II sekretarzem Komitetu Obwodowego WKP(b) w Kałudze, a w latach 1949-1952 uczęszczał na Wyższą Szkołę Partyjną przy KC WKP(b), po czym został inspektorem KC WKP(b) oraz kierownikiem Pododdziału KC WKP(b). Od sierpnia 1952 do października 1955 roku był I sekretarzem Komitetu Obwodowego WKP(b)/KPZR w Tambowie, a od 14 października 1952 do 14 lutego 1956 roku pełnił funkcję zastępcy członka, a później, od 25 lutego 1956 do 25 kwietnia 1989 roku, członka KC KPZR. Od października 1955 do 26 listopada 1960 roku był I sekretarzem Komitetu Obwodowego KPZR w Woroneżu, a od 20 listopada 1960 do 12 listopada 1965 roku I sekretarzem Komitetu Obwodowego KPZR (w latach 1963-1964: Wiejskiego Komitetu Obwodowego KPZR) w Stalingradzie/Wołgogradzie. Od 10 listopada 1965 do 30 lipca 1974 roku był I zastępcą przewodniczącego Rady Ministrów Rosyjskiej FSRR, a następnie, od 26 lipca 1974 do 27 lutego 1987 roku, przewodniczącym Komitetu Kontroli Ludowej ZSRR. Po zakończeniu kariery przeszedł na emeryturę. W latach 1954-1989 był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR w kadencjach od 4 do 11. Został pochowany na Cmentarzu Kuncewskim w Moskwie.
Odznaczenia
- Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (13 stycznia 1984)
- Order Lenina (sześciokrotnie)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy
- Medal „Za obronę Moskwy”
- Medal „Za pracowniczą dzielność”
- Medal 100-lecia urodzin Lenina
- Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „50-lecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- i inne.
Bibliografia
