Aleksiej Stiefanow

Aleksiej Gieorgijewicz Stiefanow (ros. Алексей Георгиевич Стефанов, ur. 1902 w guberni kałuskiej, zm. 1967 w Moskwie) – był funkcjonariuszem radzieckich służb specjalnych oraz generałem majorem.

Życiorys

Urodził się jako syn rosyjskiego stolarza. W 1919 roku ukończył techniczną szkołę zawodową w Kozielsku, a następnie pracował w szkole rzemieślniczej. Od stycznia 1921 do marca 1922 pełnił funkcję kierownika wydziału organizacyjnego powiatowego komitetu Komsomołu w Kozielsku. Następnie, od marca 1922 do marca 1924, był sekretarzem odpowiedzialnym powiatowego komitetu Komsomołu w tym samym mieście. W okresie od kwietnia 1924 do grudnia 1930 służył w wojskach pogranicznych OGPU jako politruk.

Od sierpnia 1924 roku był członkiem RKP(b)/WKP(b). Od maja 1930 do lutego 1932 pełnił rolę propagandzisty w komórce WKP(b) w moskiewskiej fabryce „Elektroswiet”. Później, od lutego do października 1932, był sekretarzem komórki partyjnej w tej samej fabryce, a od października 1932 do października 1933 pracował jako instruktor w wydziale organizacyjnym rejonowego komitetu WKP(b) w Moskwie, a następnie jako instruktor rejonowego komitetu wykonawczego.

W okresie od 28 lutego 1939 do 7 marca 1941 był specjalnym pełnomocnikiem NKWD ZSRR, a od 9 marca 1939 awansował na stopień majora, a następnie, 14 marca 1940, na starszego majora bezpieczeństwa państwowego. Od 7 marca do 11 sierpnia 1941 pełnił funkcję zastępcy szefa Wydziału Kadr oraz szefa Specjalnej Inspekcji NKGB ZSRR. Od 11 sierpnia 1941 do marca 1946 był zastępcą szefa Wydziału Kadr i szefem Inspekcji Specjalnej NKWD ZSRR. W dniu 14 lutego 1943 awansował na komisarza bezpieczeństwa państwowego, a 9 lipca 1945 na generała majora.

Od marca 1946 do marca 1947 był zastępcą szefa Wydziału Kadr oraz szefem Specjalnej Inspekcji MWD ZSRR. Od 8 marca 1947 do maja 1953 pełnił funkcję zastępcy szefa Wydziału Więziennictwa MWD ZSRR, a później został zastępcą szefa Centralnego Archiwum Państwowego Armii Czerwonej. W 1956 roku objął stanowisko szefa sztabu Miejskiej Obrony Powietrznej Obiektów Głównego Zarządu Archiwów MWD ZSRR. Z dniem 25 lipca 1956 roku został zwolniony ze służby.

Odznaczenia

  • Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (21 kwietnia 1945)
  • Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie, m.in. 20 września 1943)
  • Order „Znak Honoru”
  • I 5 medali.

Bibliografia

Krótka biografia na stronie Stowarzyszenia Memoriał (ros.).

Przeczytaj u przyjaciół: