Aleksiej Aleksandrowicz Stenbock-Fermor
Aleksiej Aleksandrowicz Stenbock-Fermor (ros. Алексей Александрович Стенбок-Фермор), który przyszedł na świat 3 września 1835 roku, zmarł 4 października 1916 roku w Piotrogrodzie. Był on rosyjskim generałem porucznikiem, hrabią oraz stallmeisterem dworu cesarskiego.
Życiorys
Aleksiej Stenbock-Fermor urodził się w rodzinie hrabiowskiej, mającej korzenie w Szkocji i Szwecji, która w XVIII wieku zaczęła służyć Rosji. Jego ojcem był Aleksander Magnus Stenbock-Fermor (1809–1852), a matką Nadieżda z domu Jakowlewa (1815–1897). Ród Stenbocków-Fermorów był zamożny i cieszył się dużym szacunkiem, a przez małżeństwa łączył się z najważniejszymi rodzinami Imperium Rosyjskiego, takimi jak Kapnisty, Apraksiny, Meszczerscy i Dołgorucy. Rodzina Stenbock-Fermorów była związana z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym, a sam Aleksiej kształcił się w prestiżowym Cesarskim Liceum Aleksandrowskim.
Swoją służbę wojskową rozpoczął 22 stycznia 1855 roku, dołączając jako kornet do Lejb-Gwardyjskiego Pułku Huzarów Jego Wysokości. Uczestniczył w wojnie krymskiej. W 1859 roku awansował na porucznika, a rok później na sztabs-rotmistrza. W 1862 roku uzyskał stopień rotmistrza, a w wieku trzydziestu lat został pułkownikiem i fligiel-adiutantem. W 1875 roku Stenbock-Fermor otrzymał awans do stopnia generała-majora i został członkiem świty cesarza Aleksandra II.
W 1878 roku wziął udział w wojnie rosyjsko-tureckiej, gdzie pełnił funkcje dowódcy szwadronu oraz dywizjonu. Po wojnie przez rok był komendantem twierdzy w Jassach, a w 1885 roku, w stopniu generała porucznika, został przeniesiony do rezerwy sił kawalerii. Kontynuował swoją karierę na dworze cesarskim, gdzie 13 maja tego samego roku został mianowany na honorowe stanowisko stallmeistra. W 1895 roku powrócił do czynnej służby wojskowej. Aleksiej posiadał znaczne dobra ziemskie oraz nieruchomości, w tym pałac (numer 50) na prestiżowym Nabrzeżu Angielskim w Petersburgu. W tym pałacu organizowano bale oraz spotkania kulturalne, a przez pewien czas mieszkał tam także pruski poseł Otto von Bismarck. Aleksiej Stenbock-Fermor był znaczącą postacią na dworze cesarza Aleksandra III i miał również rezydencję w Carskim Siole. Zmarł 4 października 1916 roku w Piotrogrodzie w wieku 81 lat.
Rodzina
Aleksiej był żonaty z Margaritą Siergiejewną, pochodzącą z rodu Dołgorukich (1839–1912). Z tego małżeństwa miał następujące dzieci:
- Nadieżda Aleksiejewna (ur. 1 czerwca 1864), dama dworu (friejlina), która wyszła za hrabiego Piotra Kapnista
- Margarita Aleksiejewna, dama dworu (friejlina), wyszła za mąż za księcia Pawła Jengałyczewa
- Siergiej Aleksiejewicz, rotmistrz
Służba wojskowa
Awanse
- kornet (22.02.1856)
- porucznik gwardii (04.12.1859)
- sztabs-rotmistrz gwardii (3.4.1860)
- rotmistrz (17.04.1962)
- pułkownik (04.04.1865)
- fligiel-adiutant (1865)
- generał major (30.08.1875)
- generał porucznik (30.08.1885)
Ordery i odznaczenia
Rosyjskie
- Order Świętego Stanisława (2 klasy, 1865)
- Order Świętego Włodzimierza (4 klasy, 1873)
- Order Świętego Włodzimierza (3 klasy, 1878)
- Order Świętego Stanisława (1 klasy, 1879)
- Order Świętej Anny (1 klasy, 18.04.1884)
- Order Świętego Włodzimierza (2 klasy, 1890)
- Order Orła Białego (1896)
- Order św. Aleksandra Newskiego (1906)
Zagraniczne
- Order Czerwonego Orła (2 klasy, 1875)
- Order Fryderyka (krzyż komandorski 1 klasy, 1880)