Aleksiej Andriejewicz Siergiejew (ros. Алексей Андреевич Сергеев, ur. 1905 w Rodionowce, w guberni moskiewskiej, zm. w grudniu 1978 w Mińsku) – pułkownik oraz radziecki funkcjonariusz służb specjalnych.
Życiorys
W okresie od kwietnia 1924 do września 1926 uczęszczał do Leningradzkiego Instytutu Pracy, gdzie następnie pracował jako praktykant. W latach 1924-1929 był członkiem Komsomołu, a od 1929 roku przystąpił do WKP(b). Pracował w zakładzie „Elektrosiła” w Leningradzie od czerwca do października 1927 roku, a od października 1927 do kwietnia 1930 pełnił służbę w wojskach OGPU. Następnie, od kwietnia 1930 do lipca 1932 pracował w Pełnomocnym Przedstawicielstwie OGPU przy Radzie Komisarzy Ludowych ZSRR na Białoruski Okręg Wojskowy, a od lipca 1932 do sierpnia 1933 był pełnomocnikiem operacyjnym Miejskiego Oddziału GPU w Borysowie. W okresie od sierpnia 1933 do stycznia 1934 uczęszczał na kursy Wydziału Kadr GPU przy Radzie Komisarzy Ludowych Białoruskiej SRR. Od stycznia 1935 do kwietnia 1936 zajmował stanowisko zastępcy szefa Wydziału Politycznego Sowchozu „Priwalje” ds. OGPU/NKWD w Białoruskiej SRR, a od kwietnia 1935 do sierpnia 1936 był zastępcą szefa Wydziału Politycznego Sowchozu „Kommunar” ds. NKWD w Białoruskiej SRR. 23 marca 1936 roku awansował na sierżanta bezpieczeństwa państwowego. W sierpniu 1936 roku objął stanowisko starszego pełnomocnika NKWD Białoruskiej SRR, a potem został szefem jednego z oddziałów Wydziału Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego (UGB) NKWD Białoruskiej SRR, a do listopada 1939 roku był szefem wydziału NKWD Białoruskiej SRR. 7 czerwca 1939 roku awansował na kapitana bezpieczeństwa państwowego.
Od 4 grudnia 1939 do 15 marca 1941 roku pełnił funkcję szefa Zarządu NKWD obwodu brzeskiego, a od 18 kwietnia do czerwca 1941 roku był szefem Zarządu NKGB obwodu brzeskiego. W okresie od czerwca do października 1941 roku przebywał na leczeniu w szpitalu w Arzamasie. Od listopada 1941 do lutego 1942 był szefem oddziału Wydziału Kontrwywiadowczego NKWD Kazachskiej SRR. Od lutego do kwietnia 1942 roku kierował oddziałem Wydziału Specjalnego NKWD Frontu Zachodniego, a od kwietnia do lipca 1942 roku pełnił funkcję zastępcy szefa Zarządu NKWD obwodu smoleńskiego. Następnie znowu został szefem oddziału Wydziału Specjalnego NKWD Frontu Zachodniego oraz do marca 1943 roku kierował oddziałem Wydziału Specjalnego NKWD Frontu Centralnego, a 11 lutego 1943 roku awansował na podpułkownika bezpieczeństwa państwowego. Od marca do listopada 1943 roku był szefem wydziału NKGB Białoruskiej SRR, a od listopada 1943 do czerwca 1944 roku kierował Zarządem NKGB obwodu homelskiego. Od czerwca 1944 roku do 11 kwietnia 1947 roku pełnił funkcję szefa Zarządu NKGB/MGB obwodu brzeskiego, a 15 grudnia 1944 otrzymał stopień pułkownika bezpieczeństwa państwowego. Od 11 kwietnia 1947 do 31 marca 1953 roku był szefem Zarządu MGB obwodu witebskiego, a od kwietnia 1953 do czerwca 1954 roku pracował jako zastępca szefa Zarządu MWD obwodu połockiego. Następnie przeszedł na emeryturę, a od kwietnia do września 1955 roku pracował jako inspektor w instytucji gospodarczej w Połocku, po czym znów przeszedł na emeryturę.
Odznaczenia
- Order Czerwonego Sztandaru (24 stycznia 1945)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (30 grudnia 1948)
- Order Czerwonej Gwiazdy (trzykrotnie, m.in. 3 listopada 1944)
Bibliografia
- Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
- Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)