Aleksiej Sidniew

Aleksiej Matwiejewicz Sidniew (ros. Алексей Матвеевич Сиднев, ur. 1907 w Saratowie, zm. 1958) – był radzieckim wojskowym oraz funkcjonariuszem organów bezpieczeństwa, noszącym stopień generała majora.

Życiorys

W 1921 roku ukończył szkołę w Saratowie, a w 1928 roku podjął naukę w robotniczym uniwersytecie wieczorowym. W 1932 roku ukończył Leningradzką Wojskową Szkołę Inżynieryjną, a do 1939 roku spędził 3 lata w Moskiewskiej Wojskowej Akademii Inżynieryjnej. Od 1928 roku był członkiem Armii Czerwonej, a od 1931 roku przynależał do WKP(b). W 1939 roku rozpoczął pracę na wysokich stanowiskach w kontrwywiadzie wojskowym. Pełnił funkcję szefa Wydziału Specjalnego NKWD oraz Wydziału III Ludowego Komisariatu Obrony w Leningradzkim Okręgu Wojskowym, w stopniu majora bezpieczeństwa państwowego. Od 1941 roku służył na froncie jako komisarz dywizji.

Od sierpnia 1941 do maja 1942 roku był zastępcą szefa Wydziału Specjalnego NKWD Frontu Leningradzkiego, a od maja 1942 do kwietnia 1943 roku pełnił rolę szefa Wydziału Specjalnego NKWD Frontu Karelskiego. 23 lutego 1942 roku został mianowany starszym majorem, a 14 lutego 1943 roku awansował na komisarza bezpieczeństwa państwowego. Od 19 kwietnia 1943 do kwietnia 1944 roku zajmował stanowisko szefa Wydziału Kontrwywiadu Frontu Karelskiego, a 26 maja 1943 roku uzyskał tytuł generała-majora. W okresie od kwietnia do lipca 1944 roku był zastępcą szefa Zarządu Kontrwywiadu 1 Frontu Ukraińskiego, a od lipca 1944 do września 1945 roku pełnił tę samą rolę w Zarządzie Kontrwywiadu Smiersz 1 Frontu Białoruskiego. Od czerwca 1945 do grudnia 1947 roku kierował sektorem operacyjnym NKWD/MWD/MGB w Berlinie. Od 26 grudnia 1947 do lutego 1948 roku był ministrem bezpieczeństwa państwowego Tatarskiej ASRR. Został aresztowany 31 stycznia 1948 roku, a 6 października 1951 roku skazany i skierowany na przymusowe leczenie w szpitalu psychiatrycznym. Zwolniony w lipcu 1953 roku, zakończył współpracę z MWD „z powodu dyskredytacji”.

Odznaczenia