Aleksiej Sawrasow

Aleksiej Kondratiewicz Sawrasow

Aleksiej Kondratiewicz Sawrasow (ros. Алексе́й Кондра́тьевич Савра́сов, ur. 1830, zm. 1897) był rosyjskim malarzem, jednym z założycieli grupy artystycznej pieriedwiżników oraz nauczycielem znanego malarza Izaaka Lewitana.

Urodził się w rodzinie kupieckiej i studiował w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury. Dyplom zdobył w 1850 roku, po czym podróżował po Rosji i Ukrainie, a także odwiedził Europę Zachodnią, w tym Anglię i Szwajcarię. W latach 1857–1882 pracował jako pedagog w Moskwie.

W swojej twórczości skupiał się głównie na pejzażach, które na początku były romantyczne, jednak z czasem przeszedł do stylu realistycznego. Jako wnikliwy obserwator przyrody, jego obrazy ukazują bogactwo zmian czterech pór roku w rosyjskim krajobrazie. Jest uważany za twórcę rosyjskiego pejzażu lirycznego. Brał udział w licznych wystawach, w tym na wszechrosyjskiej wystawie w Moskwie (1882) oraz na Wystawach Światowych w Wiedniu (1873) i Paryżu (1878). Po dołączeniu do pieriedwiżników całkowicie zerwał z tradycyjnym malarstwem akademickim.

W 1871 roku, po śmierci córki, Sawrasow doświadczył załamania nerwowego, a jego stan psychiczny i zdrowotny z biegiem lat się pogarszał. Postępujący alkoholizm doprowadził do jego całkowitego upadku, a w ostatnich latach życia stał się wędrującym po przytułkach nędzarzem. Zmarł samotnie w moskiewskim szpitalu dla ubogich, a na jego pogrzebie obecni byli jedynie odźwierny ze Szkoły Malarstwa oraz Paweł Trietiakow, założyciel Galerii Trietiakowskiej.