Aleksiej Konstantinowicz Riazanow (ros. Алексей Константинович Рязанов, ur. 27 lutego 1920 we wsi Bolszaja Koczetowka w obwodzie tambowskim, zm. 1 sierpnia 1992 w Moskwie) – radziecki lotnik wojskowy, generał major lotnictwa, dwukrotny Bohater Związku Radzieckiego (1943 i 1945).
Życiorys
Od 1939 roku pełnił służbę w Armii Czerwonej, gdzie ukończył wojskową szkołę lotniczą dla pilotów w Borisoglebsku. W 1942 roku przyjął członkostwo w WKP(b). Podczas II wojny światowej walczył na różnych frontach, w tym Południowo-Zachodnim, Centralnym, Briańskim, Stalingradzkim, Południowym, Północno-Kaukaskim oraz 2 Nadbałtyckim. Pełnił funkcję dowódcy eskadry oraz zastępcy dowódcy pułku lotnictwa myśliwskiego w składzie 4 Armii Powietrznej. W trakcie swojej służby wykonał około 550 lotów bojowych oraz stoczył ponad sto walk powietrznych, w których strącił osobiście 32 wrogie samoloty, a kolejne 16 w grupie. W 1950 roku ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego, a w 1958 roku Akademię Sztabu Generalnego. Pracował w sztabie Moskiewskiego Okręgu Wojskowego oraz w sztabie Sił Powietrznych i Wojsk Obrony Przeciwlotniczej Kraju. W 1970 roku otrzymał stopień generała majora lotnictwa, a w sierpniu 1975 roku przeszedł do rezerwy.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (dwukrotnie – 24 sierpnia 1943 i 18 sierpnia 1945)
- Order Lenina (trzykrotnie – 1942, 1943 i 1955)
- Order Czerwonego Sztandaru (czterokrotnie – 1943, 1944, 1945 i 1954)
- Order Aleksandra Newskiego (1943)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (dwukrotnie – 1944 i 1985)
- Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie – 1941 i 1945)
- Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III klasy (1975)
- i medale.
