Aleksiej Radziewicz

Aleksiej Nikołajewicz Radziewicz (Rodziewicz)

Aleksiej Nikołajewicz Radziewicz (Rodziewicz), po rosyjsku Алексей Николаевич Радзевич (Родзевич), urodził się 21 stycznia 1911 roku w Odessie, a zmarł 28 marca 1982 roku w Madrycie. Był on rosyjskim działaczem emigracyjnym, oficerem Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej, a także wykładowcą w szkole dywersantów w Sankt Johann am Walde podczas II wojny światowej.

Po rewolucji październikowej w 1917 roku, jego rodzice zostali zamordowani. Dalsi krewni ukryli i wywieźli A. N. Radziewicza (Rodziewicza) do Królestwa SHS. W 1929 roku ukończył rosyjski korpus kadetów, a następnie studiował agronomię na Uniwersytecie w Belgradzie. Po zakończeniu studiów rozpoczął pracę w wydziale katastru rolniczego. W 1931 roku wstąpił do Narodowego Związku Pracujących (NTS).

Po ataku Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941 roku, Radziewicz udał się na teren okupowany przez wojska sowieckie. Tam prowadził działalność konspiracyjną w Smoleńsku, jednak został aresztowany i przewieziony do Berlina. Wkrótce jednak odzyskał wolność. Wstąpił do Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej (ROA), w której awansował do stopnia kapitana. Był również autorem graficznego znaku ROA oraz współpracownikiem 1 Oddziału Organizacji „Zeppelin”. Na zlecenie kierownictwa NTS oraz na rozkaz dowództwa ROA został odkomenderowany do Mińska.

Pod koniec października 1944 roku, Radziewicz wyprowadził z niemal okrążonego Belgradu dużą grupę działaczy lokalnego oddziału NTS. Od końca 1944 roku do marca 1945 roku wykładał w szkole dywersantów w pobliżu wsi Sankt Johann am Walde w Austrii. W pierwszych latach po zakończeniu wojny pomagał rosyjskim uchodźcom w uniknięciu repatriacji do ZSRR.

W 1948 roku wyjechał do Chile, gdzie stworzył i stanął na czele lokalnego oddziału NTS. Znalazł zatrudnienie w kartograficznym oddziale ministerstwa wojny. Dzięki swoim kontaktom wśród wyższych oficerów wojskowych, rozpoczął prowadzenie kursów ideologicznych dla chilijskich oficerów w dziedzinie polityki. W 1961 roku przeniósł się do USA, gdzie pracował jako kreślarz w biurze architektonicznym. Został także wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Kadetów w Nowym Jorku.

Po wojskowym przewrocie w Chile w 1973 roku, współpracując z kierownictwem NTS oraz redakcją pisma „Посев”, wysłał do przywódców spiskowców listę sowieckich więźniów politycznych z propozycją ich wymiany na chilijskich komunistów. Na czołowej pozycji listy znalazł się Władimir K. Bukowski, który w 1976 roku został wydalony z ZSRR w zamian za sekretarza generalnego Komunistycznej Partii Chile, Luisa Corvalana. Po przejściu na emeryturę, A. N. Radziewicz (Rodziewicz) osiedlił się w Hiszpanii. Często odwiedzał Wyspy Kanaryjskie, gdzie nawiązał kontakty z sowieckimi marynarzami, przekazując im emigracyjne rosyjskie publikacje w celu ich przemycenia do ZSRR.