Aleksiej Podolski (ros. Алексей Ильич Подольский; urodzony 15 lutego?/28 lutego 1908 w stanicy Ałmaznaja w guberni jekaterynosławskiej, zmarł 1 sierpnia 1992) – był radzieckim wojskowym, generałem pułkownikiem lotnictwa oraz pilotem.
Życiorys
W 1927 roku rozpoczął służbę w Armii Czerwonej, a następnie ukończył Wojskową Borysoglebsko-Leningradzką Szkołę Kawalerii. W latach 1930-1934 pełnił funkcję dowódcy szwadronu w 37 pułku kawalerii 7 Dywizji Kawalerii, a w 1934 roku został instruktorem politycznym w szkole pułkowej. W latach 1934–1936 uczęszczał na kurs dowódców kluczy lotniczych w Wojskowej Szkole Lotniczej w Borisoglebsku, a po jego ukończeniu objął dowództwo klucza w 12 Samodzielnej Eskadrze Rozpoznawczej. Od grudnia 1937 roku był komisarzem politycznym tej eskadry. Wziął również udział w bitwie nad jeziorem Chasan w 1938 roku. W kwietniu 1940 roku został komisarzem 42 Brygady Szybkich Bombowców Dalekiego Zasięgu, a w grudniu 1940 roku objął dowództwo 12 Pułku Bombowców Dalekiego Zasięgu. Od lutego 1941 roku pełnił obowiązki zastępcy dowódcy 1 Rezerwowej Brygady Lotniczej, a od czerwca 1941 roku dowodził 1 Brygadą Lotnictwa Szturmowego. W 1944 roku walczył na 3 Froncie Ukraińskim. Został awansowany na stopień generała majora 20 kwietnia 1945 roku, a od lutego 1946 roku dowodził 2 Gwardyjską Dywizją Lotnictwa Szturmowego. W 1948 roku objął stanowisko komendanta Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej, a od kwietnia do lipca 1950 roku był zastępcą dowódcy polskich Wojsk Lotniczych ds. liniowych.
Odznaczenia
- Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie)
- Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie)
- Order Wojny Ojczyźnianej II stopnia
- I inne.
Bibliografia
Henryk P. Kosk, Generalicja polska t. II, Pruszków 2001.
Janusz Królikowski, Generałowie i admirałowie Wojska Polskiego 1943-1990 t. III: M-S, Toruń 2010, s. 199-200.
