Aleksiej Pleszczejew

Aleksiej Pleszczejew (ros. Алексей Николаевич Плещеев), urodzony 22 listopada?/4 grudnia 1825 roku w Kostromie, zmarł 26 września?/8 października 1893 roku w Paryżu. Był rosyjskim poetą, tłumaczem, a także krytykiem literackim i teatralnym.

Dzieciństwo spędził w Niżnym Nowgorodzie. Do trzynastego roku życia kształcił się w domu. Na prośbę matki przeniósł się do Sankt Petersburga, gdzie został elewem w szkole podchorążych.

W 1843 roku, pod pretekstem złego stanu zdrowia, opuścił szkołę podchorążych i rozpoczął studia na uniwersytecie. Tam poznał wielu ważnych przedstawicieli rosyjskiej kultury. W 1845 roku, pod wpływem idei socjalistycznych, dołączył do Koła Pietraszewskiego. Z powodów finansowych w tym samym roku przerwał naukę na uniwersytecie. W latach 1848–1849 członkowie koła spotykali się regularnie w jego mieszkaniu.

Jego pierwszy tom wierszy, opublikowany w 1846 roku, przyniósł mu uznanie wśród postępowej młodzieży. Oprócz poezji pisał również utwory prozą.

Jako członek Koła Pietraszewskiego został w 1849 roku aresztowany, przewieziony do Twierdzy Pietropawłowskiej w Petersburgu, skazany na śmierć, a po udawanej egzekucji ułaskawiony. Został zesłany i wcielony do wojska w Orenburgu, gdzie spędził niemal dziesięć lat.

W zimie 1850 roku poznał Zygmunta Sierakowskiego. W 1853 roku brał udział w działaniach wojennych w Turkiestanie. W maju 1856 roku awansował na stopień chorążego. Uzyskał zgodę na powrót do życia cywilnego. W 1857 roku ożenił się z E. Rudniewą, a w 1858 roku spędził z nią trzy miesiące w Petersburgu. W tym samym roku ukazał się jego drugi tom wierszy. W 1859 roku osiedlił się w Moskwie, a w 1864 rozpoczął pracę jako rewizor moskiewskiego urzędu pocztowego. W 1868 roku, na zaproszenie Nikołaja Niekrasowa, przeniósł się do Petersburga, gdzie objął stanowisko sekretarza redakcji „Otieczestwiennyje Zapiski”. W latach osiemdziesiątych XIX wieku zajął się tłumaczeniem poezji na język rosyjski i stworzył kilka utworów teatralnych. Na podstawie jego wierszy rosyjscy kompozytorzy skomponowali ponad sto pieśni-romansów. W latach dziewięćdziesiątych, dzięki spadkowi, mógł wyjechać do Paryża i osiedlić się w hotelu „Mirabeau”, gdzie mieszkał do końca swojego życia.

Po jego śmierci został pochowany na cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.