Aleksiej Pawłowicz Pawłow (ros. Алексе́й Па́влович Па́влов, urodzony w 1905 roku, zmarły w 1982 roku) był radzieckim dyplomatą.
Życiorys
Był członkiem WKP(b). W 1926 roku ukończył Leningradzki Uniwersytet Państwowy, a trzy lata później zakończył aspiranturę w Moskiewskim Instytucie Sowieckiego Prawa. Posiadał tytuł kandydata nauk prawnych, a później został profesorem. W latach 1939-1940 pełnił funkcję zastępcy kierownika, a następnie, od 1940 do 1945 roku, kierownika Wydziału Prawniczego Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR. W latach 1940-1946 był członkiem Kolegium tego komisariatu, a w 1945 roku pełnił rolę doradcy politycznego w Sojuszniczej Komisji Kontrolnej w Rumunii. W latach 1945-1946 kierował Wydziałem IV Europejskim tego samego komisariatu.
Od 12 lipca 1946 do 25 kwietnia 1950 roku był ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym ZSRR w Belgi, a jednocześnie od 12 lipca 1946 do 27 kwietnia 1950 roku był ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym ZSRR w Luksemburgu. Następnie, od 25 kwietnia 1950 do 7 lipca 1953 roku, pełnił funkcję ambasadora nadzwyczajnego i pełnomocnego ZSRR we Francji. W latach 1953-1956 był zastępcą kierownika Wydziału Państw Bliskiego i Środkowego Wschodu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych ZSRR, a w latach 1957-1961 kierował Wydziałem Państw Środkowego Wschodu w tym ministerstwie. Od 23 października 1961 do 24 kwietnia 1965 roku był stałym przedstawicielem ZSRR przy ONZ ds. UNESCO.
Bibliografia
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
