Aleksiej Nazarowicz Oficerow (ros. Алексей Назарович Офицеров; urodził się w 1914 roku w pobliżu Dubna, a zmarł w 1966 roku w Moskwie) – był oficerem NKWD, MGB oraz KGB, a także jednym z uczestników zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Ukończył cztery lata studiów prawniczych, po czym w 1938 roku wstąpił do NKWD, a w 1939 roku do WKP(b).
Jako członek I Oddziału Specjalnego NKWD ZSRR wyróżnił się w egzekucji polskich oficerów w Katyń, co zaowocowało przyznaniem mu 26 października 1940 roku nagrody przez Ławrientija Berię, obok innych funkcjonariuszy NKWD.
W latach 1941-1944 pełnił funkcję starszego oficera operacyjnego w 2. wydziale II Oddziału Ludowego Komisariatu Bezpieczeństwa Państwowego. W okresie od 1942 do 1944 roku był pracownikiem Zarządu NKWD w obwodzie smoleńskim, gdzie jako kapitan działał w 2. wydziale Oddziału Tajno-Politycznego tego Zarządu. Od 1946 roku był funkcjonariuszem MGB, a od 1954 roku pełnił rolę starszego oficera operacyjnego KGB przy Radzie Ministrów ZSRR w stopniu majora.
Odznaczenia
- Order Czerwonej Gwiazdy (1954)
- Medal „Za zasługi bojowe” (1949)
Bibliografia
Nikita Pietrow, Psy Stalina, Warszawa 2012.
