Aleksiej Nazarow (lotnik)

Aleksiej Timofiejewicz Nazarow (ros. Алексей Тимофеевич Назаров, urodzony 20 lutego?/4 marca 1912 roku we wsi Chutyń, w obwodzie nowogrodzkim; zmarł 21 września 1951 roku w Klaźmie, w rejonie puszkińskim obwodu moskiewskiego) – był radzieckim lotnikiem wojskowym oraz Bohaterem Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys

Nazarow przyszedł na świat w rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu 9 klas podjął pracę jako ślusarz w fabryce w Połtawie. W 1931 roku zaciągnął się do Armii Czerwonej, a w 1933 roku ukończył Leningradzką Wojskową Szkołę Lotniczo-Techniczną. W 1939 roku zdał egzamin w wojskowej szkole pilotów w Engelsie. Od 1941 roku brał udział w walkach z Niemcami. Na koniec grudnia 1941 roku został przydzielony do 750 pułku bombowców dalekiego zasięgu w ramach 51 Dywizji Lotniczej Dalekiego Zasięgu, który 18 sierpnia 1942 roku zmienił nazwę na 3 gwardyjski pułk lotniczy dalekiego zasięgu. Uczestniczył w bitwie pod Kurskiem, bombardowaniach pozycji ciężkiej artylerii atakującej blokowany Leningrad, wyzwoleniu Krymu oraz Ukrainy, walkach nad Polską, rozbiciu wojsk Osi w Rumunii, Węgrzech, Czechosłowacji i Prusach Wschodnich, a także w szturmie Berlina. Do 8 sierpnia 1944 roku, jako zastępca dowódcy 18 gwardyjskiego pułku lotniczego 2 Gwardyjskiej Dywizji Lotniczej 2 Gwardyjskiego Korpusu Lotniczego, zrealizował 215 lotów bojowych, w tym 205 nocnych oraz przeprowadził 15 nalotów bombowych na dalekie cele. Brał udział w nalotach na takie miejscowości jak Królewiec (trzykrotnie – 18 lipca 1942, 25 lipca 1942 oraz 12 kwietnia 1943), Gdańsk (18 sierpnia 1942), Warszawę (trzykrotnie – 20 sierpnia 1942, 1 września 1942 i 12 maja 1943), Bukareszt (13 września 1942), Memel (29 września 1942), Lwów (4 września 1942), Kowno (10 kwietnia 1943) oraz Dwinsk (20 kwietnia 1943). Po zakończeniu wojny kontynuował służbę w siłach powietrznych, a w 1946 roku przeszedł do rezerwy w stopniu podpułkownika.

Odznaczenia