Aleksiej Grigorjewicz Moskwiczow
Aleksiej Grigorjewicz Moskwiczow, po rosyjsku Алексей Григорьевич Москвичёв (urodzony 1 maja 1909 roku w Troicku, zmarły w 1966 roku w Waszyngtonie), był radzieckim wojskowym (major), oficerem propagandowym Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej, a później szefem 3. wydziału oddziału przygotowania wojskowego sztabu Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji w czasie II wojny światowej. Był również działaczem antykomunistycznym na emigracji.
Kariera wojskowa
15 października 1931 roku wstąpił do Armii Czerwonej, gdzie służył w 83 Pułku Kawalerii. Od września 1932 roku był kursantem oddziału szkoleniowego samodzielnego szwadronu kawalerii pułku. Po zakończeniu szkolenia objął dowództwo plutonu w 1 Dywizji Strzelców Górskich. Od kwietnia 1935 roku czasowo dowodził samodzielnym szwadronem kawalerii w 83 Pułku Kawalerii. W maju 1936 roku stanął na czele pododdziału szkoleniowego w szkole wojskowej im. Lenina. W 1937 roku awansował na porucznika, a w 1939 roku na kapitana. W 1940 roku ukończył akademię wojskową w Moskwie, a następnie krótko pełnił funkcję szefa sztabu 24 Dywizji Kawalerii oraz szefa sztabu 70 Pułku Kawalerii. Od połowy grudnia 1940 roku był szefem jednego z oddziałów sztabu 24 Dywizji Kawalerii, a w połowie marca 1941 roku ponownie objął stanowisko szefa sztabu 70 Pułku Kawalerii. Od początku sierpnia tego roku pełnił obowiązki szefa sztabu 24 Dywizji Kawalerii. Pod koniec 1941 roku awansował na majora. W czerwcu 1942 roku został szefem oddziału operacyjnego sztabu XI Korpusu Kawalerii.
Niewola i działalność w Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej
W lipcu 1942 roku wpadł w niemiecką niewolę, spędzając czas w różnych obozach jenieckich. Latem 1943 roku wstąpił do Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej (ROA). Jesienią tego samego roku ukończył szkołę propagandystów ROA w Dabendorfie pod Berlinem, po czym pełnił funkcję oficera propagandowego w okupowanej Danii. Następnie objął stanowisko dowódcy przygotowania taktycznego w szkole propagandystów ROA. Od października 1944 roku był szefem 3. wydziału oddziału przygotowania wojskowego sztabu Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji. Na początku 1945 roku został mianowany podpułkownikiem. 9 maja tego roku, wraz ze sztabem i częścią oddziałów „własowskich”, poddał się Amerykanom. W lipcu zdołał uciec z obozu jenieckiego w Landau an der Isar i przez jakiś czas ukrywał się w rejonie Ratyzbony. W 1948 roku osiedlił się w pobliżu Monachium, gdzie zaangażował się w działalność w Związku Walki o Wyzwolenie Narodów Rosji (SBONR) oraz Związku Bojowników Ruchu Wyzwoleńczego (SWOD). Później wyemigrował do USA, gdzie kontynuował swoją działalność w rosyjskich organizacjach antykomunistycznych na emigracji.
Bibliografia
Kirył M. Aleksandrow, Oficerski korpus armii generała – lejtenanta A. A. Własowa, 1944 – 1945, 2001
