Aleksiej Aleksiejewicz Morozow (ros. Алексей Алексеевич Морозов; urodzony 16 lutego 1977 w Moskwie) to rosyjski hokeista, który reprezentował Rosję na arenie międzynarodowej oraz dwukrotnie brał udział w igrzyskach olimpijskich. Jest również działaczem hokejowym.
Życie prywatne
Jego starszy brat, Walentin (ur. 1975), również był hokeistą. Aleksiej jest żonaty z Iriną (ur. 1979) i ma syna Nikitę (ur. 2007) oraz córkę Anastasiję (ur. 2009). Wystąpił w filmie „Brat 2” (2000).
Kariera klubowa
- Krylja Sowietow 2 Moskwa (1993-1994)
- Krylja Sowietow Moskwa (1993-1997)
- Pittsburgh Penguins (1997-2004)
- Ak Bars Kazań (2004-2013)
- CSKA Moskwa (2013-2014)
Morozow jest wychowankiem klubu Krylja Sowietow Moskwa. W 1995 roku został wybrany w drafcie NHL z 24. numerem przez Pittsburgh Penguins. Po drafcie kontynuował grę w lidze rosyjskiej aż do 1997 roku, kiedy to dołączył do amerykańskiego zespołu. W NHL zadebiutował w sposób niezwykły, strzelając gola w swoim pierwszym meczu podczas pierwszej zmiany i oddając pierwszy strzał. Przez siedem sezonów w Pittsburghu rozegrał 451 meczów, zdobywając 84 bramki oraz 219 punktów. W trakcie swojej kariery w NHL zyskał przydomek The Devil Killer (Diabeł Zabójca), dzięki swoim licznym sukcesom w meczach przeciwko drużynie New Jersey Devils. Bramkarz „Diabłów”, Martin Brodeur, żartując w wywiadzie dla Fox Sports Net, przyznał, że przed każdym spotkaniem z „Pingwinami” ma koszmary związane z Morozowem. Pomimo licznych osiągnięć, w tym medalu olimpijskiego, Morozow nie zdołał w pełni wykorzystać swojego potencjału, grając głównie w trzeciej i czwartej linii. W końcu otrzymał szansę na grę w pierwszej piątce w sezonie 2002/2003, a atak nazwany „KLM” (Kowalow, Lemieux i Morozow) pomógł „Pingwinom” ustanowić trzy rekordy w Konferencji Wschodniej w pierwszej części sezonu. Po zdobyciu 25 punktów w 27 meczach, Morozow doznał kontuzji nadgarstka, co zakończyło jego sezon. W edycji NHL 2003/2004 uzyskał najlepszy wynik w swojej karierze w USA, zdobywając 50 punktów (16 goli i 34 asysty).
W czasie lokautu wrócił do Rosji, dołączając do Ak Barsu Kazań, gdzie postanowił pozostać na kolejne lata. W sezonie 2005/2006 został najskuteczniejszym zawodnikiem ligi, zdobywając 23 bramki, a Ak Bars po ośmiu latach zdobył drugie mistrzostwo Rosji w historii klubu. W kolejnym sezonie osiągnął jeszcze lepsze wyniki, zdobywając 83 punkty (34 gole i 49 asyst), co stało się rekordem rosyjskiej Superligi. W tym czasie zdobył również Puchar Mistrzów, w którym okazał się najlepszym zawodnikiem turnieju, zdobywając 10 punktów. Niestety, nie udało mu się obronić mistrzostwa, gdyż w finale przegrał z Mietałłurgiem Magnitogorsk. Po zakończeniu sezonu zdecydował się pozostać w Ak Barsie, mimo ofert z NHL.
Do końca sezonu 2012/2013 rozegrał w klubie z Kazania 569 meczów, zdobywając 266 bramek. W Ak Barsie oraz w reprezentacji grał przez długi czas w jednym ataku z Siergiejem Zinowjewem i Danisem Zaripowem, tworząc jeden z najskuteczniejszych ataków w lidze, znany jako „Złota Orda”.
W kwietniu 2013 roku wygasł jego kontrakt z Ak Barsa, a media zaczęły spekulować o jego przejściu do CSKA Moskwa. W maju 2013 roku podpisał dwuletnią umowę z tym klubem, a w lipcu 2014 roku opuścił CSKA. W sierpniu 2014 roku ogłosił zakończenie kariery zawodniczej, a w sezonie 2014/2015 występował w amatorskim klubie Zwiezda Moskwa.
Kariera reprezentacyjna
Morozow brał udział w mistrzostwach świata w latach 1997, 1998, 2004, 2007, 2008, 2009 oraz 2011, a także w zimowych igrzyskach olimpijskich w 1998 i 2010 roku, gdzie był chorążym ekipy narodowej.
Kariera działacza
W lipcu 2014 roku dołączył do rady dyrektorów KHL jako dyrektor Departamentu Sportów Zimowych i Współpracy z Zagranicą w Ministerstwie Sportu Rosji. W czerwcu 2015 roku został dyrektorem zarządzającym Niekommierczieskoje Partnierstwo Mołodiożnaja Chokkiejnaja Liga, które zajmuje się juniorskimi rozgrywkami MHL i MHL-B. W kwietniu 2016 roku objął stanowisko prezesa swojego macierzystego klubu Krylja Sowietow Moskwa, a w lutym 2020 roku został wybrany prezydentem KHL.
Sukcesy
Reprezentacyjne
- Brązowy medal mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1996, 1997
- Srebrny medal igrzysk olimpijskich: 1998
- Brązowy medal mistrzostw świata: 2007
- Złoty medal mistrzostw świata: 2008, 2009
Klubowe
- Puchar Gagarina: 2009, 2010 z Ak Barsem
- Złoty medal mistrzostw Rosji: 2006, 2009, 2010 z Ak Barsem
- Srebrny medal mistrzostw Rosji: 2007
- Puchar Otwarcia: 2009 z Ak Barsem
- Brązowy medal mistrzostw Rosji: 2004 z Ak Barsem
- Puchar Mistrzów: 2007 z Ak Barsem
- Puchar Kontynentalny: 2008 z Ak Barsem
Indywidualne
- Mistrzostwa Europy juniorów do lat 18 w hokeju na lodzie 1995: skład gwiazd turnieju
- Superliga 1994/1995: nagroda dla najlepszego pierwszoroczniaka Superligi (wspólnie z Siergiejem Gusiewem)
- Mistrzostwa świata juniorów do lat 20 w 1996: pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 5 goli, skład gwiazd turnieju
- Mistrzostwa świata juniorów do lat 20 w 1997: najlepszy napastnik turnieju
- Superliga rosyjska w hokeju na lodzie (2005/2006): pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców, Złoty Kij – Najbardziej Wartościowy Gracz (MVP) rundy zasadniczej, nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (razem z Danisem Zaripowem i Siergiejem Zinowjewem) – łącznie 48 goli, nagroda Mistrz Play-off: 26 punktów (13 goli i 13 asyst) w 13 meczach, Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu)
- Superliga rosyjska w hokeju na lodzie (2006/2007): pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców, pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej, nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (razem z Danisem Zaripowem i Siergiejem Zinowjewem) – łącznie 73 goli
- Puchar Mistrzów IIHF 2007: trzecie miejsce w klasyfikacji asystentów turnieju: 8 asyst, pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 10 punktów, pierwsze miejsce w klasyfikacji +/− turnieju: +7, skład gwiazd turnieju, najlepszy napastnik turnieju, najbardziej wartościowy gracz (MVP) turnieju
- Mistrzostwa Świata w Hokeju na Lodzie 2007/Elita: pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców turnieju: 8 goli, drugie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej turnieju: 13 punktów, drugie miejsce w klasyfikacji +/− turnieju: +9, najlepszy napastnik turnieju, skład gwiazd turnieju
- Superliga rosyjska w hokeju na lodzie (2007/2008): Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu)
- KHL (2008/2009): Mecz Gwiazd KHL, piąte miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 32 gole, drugie miejsce w klasyfikacji asystentów w sezonie zasadniczym: 39 asyst, trzecie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 71 punktów, piąte miejsce w klasyfikacji zwycięskich goli w sezonie zasadniczym: 7, czwarte miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 8 goli, drugie miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 11 asyst, pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 19 punktów, piąte miejsce w klasyfikacji +/− w fazie play-off: +9, czwarte miejsce w klasyfikacji zwycięskich goli w fazie play-off: 2 gole, nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (razem z Tony Mårtenssonem i Danisem Zaripowem) – łącznie 55 goli, nagroda Mistrz Play-off: 19 punktów (8 goli i 11 asyst) w 21 meczach, najbardziej wartościowy gracz (MVP) fazy play-off, Złoty Kask (przyznawany sześciu zawodnikom wybranym do składu gwiazd sezonu)
- KHL (2009/2010): Mecz Gwiazd KHL, piąte miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 26 goli, piąte miejsce w klasyfikacji zwycięskich goli w sezonie zasadniczym: 6 goli
- KHL (2010/2011): Mecz Gwiazd KHL, pierwsze miejsce w klasyfikacji +/− w sezonie zasadniczym: +27, najbardziej wartościowy gracz (MVP) sezonu (dla zawodnika legitymującego się najlepszym współczynnikiem w klasyfikacji „+,-” po sezonie regularnym): +27 w 53 meczach
- KHL (2011/2012): nagroda Najlepsza Trójka dla tercetu najskuteczniejszych strzelców ligi (razem z Niko Kapanenem i Danisem Zaripowem) – łącznie 46 goli
- KHL (2012/2013): Mecz Gwiazd KHL i wybrany kapitanem drużyny Wschodu, trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców w historii najwyższej ligi rosyjskiej: 283 goli (stan na 11.02.2012), drugie miejsce w klasyfikacji strzelców w historii ligi KHL: 134 gole (stan na 11.02.2012)
Wyróżnienia
Zasłużony Mistrz Sportu Rosji w hokeju na lodzie: 1998
Odznaczenia
Medal Orderu „Za zasługi dla Ojczyzny” II stopnia: 2009
Przypisy
Bibliografia
Aleksiej Morozow w bazie Eliteprospects.com (ang.)
Aleksiej Morozow w bazie The Internet Hockey Database (ang.)
Aleksiej Morozow w bazie NHL (ang.)
Aleksiej Morozow w bazie KHL (ros.)
