Aleksiej Mitrofanow

Aleksiej Christoforowicz Mitrofanow (ros. Алексей Христофорович Митрофанов, ur. 24 marca 1879 w wiosce Łapino w guberni kałuskiej, zm. 2 września 1941 w Turgojaku w obwodzie czelabińskim) był radzieckim politykiem, dziennikarzem oraz działaczem partyjnym.

Życiorys

Rozpoczął pracę w moskiewskiej fabryce, a edukację kontynuował w szkole wieczorowej. Od 1900 roku był stolarzem w zakładzie zbrojeniowym w Permie. W 1903 roku dołączył do SDPRR i został członkiem Permskiego Komitetu tej partii. W styczniu 1904 został aresztowany, a w grudniu tego samego roku zwolniony. W styczniu 1905 znów trafił do aresztu, jednak szybko został zwolniony. W lipcu 1905 roku po raz kolejny został aresztowany, a w październiku 1905 roku znowu odzyskał wolność. Po czwartym aresztowaniu udało mu się uciec, jednak w 1907 roku został ponownie aresztowany i skazany na 2 lata więzienia. W 1911 roku został zwolniony, a w latach 1912-1913 był członkiem moskiewskiego związku drzewiarzy. W 1915 roku aresztowano go ponownie i zesłano pod nadzór policji najpierw do Kaługi, a później do Samary. Po rewolucji lutowej, 19 marca 1917 roku, został amnestionowany. Od marca 1917 do 1918 roku pełnił funkcję redaktora gazety „Priwołżskaja prawda”, a jednocześnie był członkiem Prezydium Samarskiego Związku Robotników Budowlanych oraz zastępcą przewodniczącego Prezydium Samarskiego Centralnego Biura Związków Zawodowych. Od 23 kwietnia do 19 października 1917 roku był przewodniczącym Tymczasowego Samarskiego Komitetu Gubernialnego SDPRR(b). Od 14 stycznia 1918 roku przewodniczył Komitetowi Miejskiemu SDPRR(b)/RKP(b) w Samarze, a od lutego 1918 roku redagował samarskie wydawnictwo gubernialne. Od 3 kwietnia do sierpnia 1918 roku był przewodniczącym samarskiego gubernialnego komitetu RKP(b). W czerwcu 1918 roku objął kierownictwo Sekcji Chłopskiej WCIK, a w latach 1918-1919 zasiadał w Kolegium Ludowego Komisariatu Rolnictwa RFSRR, gdzie redagował gazety „Gołos trudowogo kriestjanstwa” oraz „Krasnyj pachar´”. Po 1919 roku redagował gazetę „Sowietskij Don”, a do 1922 roku był działaczem wojskowym i partyjnym na Syberii i Uralu, biorąc udział w wojnie domowej w Rosji. W latach 1922-1923 ponownie zasiadał w Kolegium Ludowego Komisariatu Rolnictwa RFSRR, a w latach 1923-1925 był kierownikiem Inspekcji Rolniczej Ludowego Komisariatu Inspekcji Robotniczo-Chłopskiej ZSRR. Do 1924 roku pracował w Zarządzie Wszechrosyjskiego Związku Spółdzielni Rolniczych, a od 31 maja 1924 do 26 czerwca 1930 roku był członkiem Centralnej Komisji Kontrolnej RKP(b)/WKP(b). W latach 1930-1939 pełnił funkcję dyrektora Moskiewskiego Instytutu Zoologiczno-Weterynaryjnego, a w latach 1939-1941 był głównym strażnikiem funduszy Instytutu Marksizmu-Leninizmu przy KC WKP(b). W lipcu 1941 roku został ewakuowany z Moskwy do obwodu czelabińskiego, gdzie zmarł.

Był delegatem na 5, 6 i 7 Zjazdy Rad, a także na 8 i 9 Zjazdy RKP(b).