Aleksiej Jefimowicz Mazurienko
Aleksiej Jefimowicz Mazurienko (ros. Алексей Ефимович Мазуренко, urodzony 7 czerwca?/20 czerwca 1917 roku we wsi Leninka w obwodzie kirowohradzkim, zmarł 11 marca 2004 roku w Petersburgu) był radzieckim wojskowym, generałem majorem lotnictwa i dwukrotnym Bohaterem Związku Radzieckiego (w latach 1942 i 1944).
Życiorys
Urodził się w rodzinie chłopskiej na Ukrainie. Pracował jako ślusarz w kopalni oraz uczył się w aeroklubie. W 1938 roku rozpoczął służbę w Armii Czerwonej, a w 1940 roku ukończył wojskowo-morską szkołę lotniczą im. Stalina w Jejsku. Od czerwca 1941 roku brał udział w wojnie z Niemcami jako pilot, starszy lotnik oraz dowódca klucza w 57. lotniczym pułku szturmowym Sił Wojskowo-Powietrznych Floty Bałtyckiej. Uczestniczył w obronnych walkach w krajach bałtyckich oraz w obronie Leningradu.
W 1942 roku ukończył kursy doskonalenia kadry dowódczej, a w styczniu 1943 roku został starszym inspektorem lotnictwa szturmowego w Głównym Zarządzie Sił Powietrznych Marynarki Wojennej. Od lutego do czerwca 1943 roku szkolił lotników Sił Powietrznych Floty Północnej w Archangielsku, a następnie ponownie brał udział w walkach, bombardując okręty, barki, czołgi, samochody oraz sprzęt wroga. Brał udział w operacjach takich jak leningradzko-nowogrodzka, narwska, nadbałtycka, wschodniopruska, pomorska i berlińska. Wykonał 237 lotów bojowych, zatapiając osobiście 10 oraz w grupie 32 okręty wroga, kończąc wojnę w stopniu podpułkownika.
Po zakończeniu wojny ukończył wyższe kursy oficerskie i w latach 1947-1948 dowodził 15. Mieszaną Dywizją Lotniczą w Sowieckiej Gawani, a w latach 1953-1959 dywizją myśliwców. Następnie pracował w centrali Sił Powietrznych Marynarki Wojennej, a w 1962 roku otrzymał stopień generała majora lotnictwa. W latach 1969-1972 pełnił funkcję zastępcy naczelnika Akademii Wojskowo-Morskiej, po czym zakończył swoją służbę wojskową. W 1999 roku został uhonorowany tytułem honorowego obywatela Petersburga. Jego imieniem nazwano ulicę w Sewastopolu.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (dwukrotnie – 23 października 1942 i 5 listopada 1944)
- Order Lenina (23 października 1942)
- Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie – 24 listopada 1941, 9 czerwca 1942 i 22 czerwca 1944)
- Order Uszakowa II klasy (17 maja 1945)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (dwukrotnie – 10 września 1943 i 11 marca 1985)
- Order Czerwonej Gwiazdy (1943)
- Wiele medali.