Aleksiej Michajłowicz Lewicki (ros. Алексей Михайлович Левицкий, ur. 1904 w wiosce Bariatino w guberni tulskiej, zm. 1964 w Moskwie) był radzieckim działaczem partyjnym.
Życiorys
W latach 1919-1921 pełnił służbę w Armii Czerwonej, a od 1920 roku był członkiem RKP(b). Po demobilizacji z armii objął stanowisko instruktora oraz kierownika wydziału w Komitecie Powiatowym RKP(b) w Bielowie, a później pracował jako informatyk w gubernialnym komitecie RKP(b) w Tule. W kolejnych latach pełnił różne funkcje, w tym przewodniczącego komitetu wykonawczego rady rejonowej w Sieriebrianych Prudach (gubernia moskiewska). W latach 1933-1937 był I sekretarzem rejonowego komitetu WKP(b) w Sasowie, a następnie do sierpnia 1937 kierował moskiewskim obwodowym oddziałem rolnego. Od 11 sierpnia 1937 do 30 marca 1938 pełnił obowiązki II sekretarza KC Komunistycznej Partii (bolszewików) Białorusi, a równocześnie od 31 stycznia 1938 do 15 maja 1940 był członkiem KC KP(b)B oraz Biura KC KP(b)B. W latach 1938-1941 studiował w Akademii Rolniczej im. Timiriaziewa. W 1941 roku został komisarzem wojskowym w szkole wojsk pancernych w Gorkim, a następnie do 1946 roku pełnił funkcję szefa Wydziału Politycznego 15 Brygady Pancernej w stopniu podpułkownika. W latach 1946-1950 był przewodniczącym komitetu wykonawczego rady rejonowej w Łuchowicy (obwód moskiewski), a później kierował moskiewskim obwodowym zarządem gospodarki rolnej oraz zarządem gospodarki rolnej i zapasów. W latach 1957-1964 pracował w Komisji Ekonomicznej Rady Narodowości Rady Najwyższej ZSRR.
Bibliografia
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.) [dostęp 2019-02-28]
