Aleksiej Łarionow

Aleksiej Nikołajewicz Łarionow

(ros. Алексе́й Никола́евич Ларио́нов, ur. 19 sierpnia 1907 we wsi Gribanowka w guberni archangielskiej, zm. 22 września 1960 w Riazaniu) był radzieckim politykiem, który pełnił funkcję członka KC KPZR w latach 1952-1960 oraz został odznaczony tytułem Bohatera Pracy Socjalistycznej w 1959 roku.

W 1926 roku rozpoczął pracę jako sekretarz wiejskiego komitetu chłopskiej pomocy wzajemnej, a później pełnił funkcję sekretarza odpowiedzialnego w wiejskim komitecie oraz w powiatowym komitecie Komsomołu w guberni archangielskiej. Od 1927 roku był członkiem WKP(b), a w latach 1929-1932 służył w wojskach OGPU. W latach 1932-1933 studiował na Wydziale przygotowawczym Instytutu Czerwonej Profesury, a następnie w latach 1933-1935 był zastępcą szefa wydziału politycznego stanicy maszynowo-traktorowej ds. pracy partyjnej w Krzyżopolu, w obwodzie winnickim. Od września 1935 do kwietnia 1938 kontynuował naukę w Instytucie Czerwonej Profesury. Po ukończeniu studiów objął stanowisko III sekretarza, a w 1940 roku awansował na II sekretarza, by w lipcu 1942 roku zostać I sekretarzem Komitetu Obwodowego WKP(b) w Jarosławiu, gdzie pracował do 26 sierpnia 1946 roku.

W okresie od sierpnia 1946 do 10 lipca 1948 był kierownikiem wydziału kadr organów partyjnych w Zarządzie Kadr KC WKP(b). Od 8 grudnia 1948 do swojej śmierci pełnił funkcję I sekretarza Komitetu Obwodowego WKP(b)/KPZR w Riazaniu, a od 14 października 1952 roku był członkiem KC KPZR. Był także deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 2 kadencji. Zmarł w wyniku samobójstwa.

Odznaczenia

Otrzymał następujące odznaczenia:

  • Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (25 grudnia 1959)
  • Order Lenina (czterokrotnie – 1 czerwca 1945, 7 lutego 1957, 29 sierpnia 1957 i 25 grudnia 1959)
  • Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (1 lutego 1945)
  • Order Czerwonego Sztandaru Pracy (trzykrotnie – 25 marca 1942, 22 stycznia 1944 i 14 lipca 1944)
  • Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
  • Medal „Za pracowniczą dzielność”

Bibliografia

Przeczytaj u przyjaciół: