Aleksiej Krutikow

Aleksiej Dmitrijewicz Krutikow

(ros. Алексе́й Дми́триевич Кру́тиков, ur. 2 stycznia 1902 we wsi Filajewo w guberni wołogodzkiej, zm. 1962 w Moskwie) – radziecki polityk, wicepremier ZSRR w latach 1948-1949.

Życiorys

Krutikow rozpoczął swoją edukację w szkole wiejskiej oraz w szkole telegraficznej. Od grudnia 1921 do kwietnia 1924 pracował w gospodarstwie swojego ojca, a następnie służył w Armii Czerwonej do grudnia 1924. W okresie od grudnia 1924 do września 1931 pełnił szereg funkcji, w tym przewodniczącego wiejskiego stowarzyszenia konsumenckiego „Swobodnoje” w guberni wołogodzkiej, instruktora oraz kierownika wydziału Okręgowego Związku Towarzystw Spożywców w Wołogdzie, a także zastępcy przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Rady Rejonowej w Kraju Północnym. W 1927 roku dołączył do WKP(b). Od września 1931 do września 1932 był słuchaczem leningradzkich wyższych kursów pedagogicznych.

W latach 1932-1936 pełnił rolę kierownika sekcji techników w Pskowie, a także dyrektora Kombinatu Północno-Zachodniego Związku Towarzystw Spożywców w Nowogrodzie oraz dyrektora pawłowskiego technikum handlowego w obwodzie leningradzkim. Następnie, od września 1936 do stycznia 1938, studiował na Wydziale Historycznym Instytutu Czerwonej Profesury. W pierwszych miesiącach 1938 był kierownikiem Wydziału Propagandy i Agitacji Kujbyszewskiego Komitetu Rejonowego WKP(b) w Leningradzie, a od marca do grudnia 1938 kierownikiem Wydziału Kierowniczych Organów Partyjnych Komitetu Obwodowego WKP(b) w Jarosławiu. W latach 1938-1940 był zastępcą, a od 1940 do marca 1946 I zastępcą ludowego komisarza handlu zagranicznego ZSRR.

Od 20 lutego 1941 do 5 października 1952 był zastępcą członka KC WKP(b). W latach 1946-1948 pełnił funkcję zastępcy ministra handlu zagranicznego ZSRR, a od 9 lipca do 28 grudnia 1948 przewodniczył Biuru Rady Ministrów ZSRR ds. Handlu i Przemysłu Lekkiego. Od 13 lipca 1948 do 8 lutego 1949 był zastępcą przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR Józefa Stalina oraz członkiem Biura Rady Ministrów ZSRR. W latach 1948-1949 był również przewodniczącym Biura Rady Ministrów ZSRR ds. handlu, a w latach 1949-1951 zastępcą przewodniczącego tego biura. W latach 1951-1953 kierował Zarządem ds. Handlu Niegromadzonymi Towarami Przemysłowymi. Od marca do sierpnia 1953 był zastępcą ministra handlu zagranicznego i wewnętrznego ZSRR, a od sierpnia 1953 do lutego 1954 zastępcą ministra handlu ZSRR. W lutym i marcu 1954 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Biura Rady Ministrów ZSRR ds. Handlu. W lipcu 1954 został usunięty z KPZR, a od sierpnia 1954 był zastępcą szefa Głównego Zarządu Handlu Wysyłkowego Hurtowego i Drobnohurtowego Centrosojuza. W październiku 1960 przywrócono mu prawa członka KPZR. Był także deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 2 kadencji oraz został odznaczony dwoma Orderami Lenina.