Aleksiej Konstantinowicz Kolesnikow
Aleksiej Konstantinowicz Kolesnikow (ros. Алексей Константинович Колесников, ur. 1895 w Orle, zm. w listopadzie 1967 w Moskwie) był funkcjonariuszem radzieckich służb specjalnych, pełniącym funkcję podpułkownika bezpieczeństwa państwowego.
Życiorys
Urodził się jako Rosjanin, a w 1913 roku ukończył trzyklasową szkołę w Orle. Służył w rosyjskiej armii od listopada 1915 do kwietnia 1917 w Saratowie oraz Piotrogrodzie. W kwietniu 1917 roku przystąpił do SDPRR(b), a od września 1917 do kwietnia 1919 pełnił rolę sekretarza gubernialnego komitetu SDPRR(b) w Orle oraz Komitetu Miejskiego SDPRR(b) w tym samym mieście. Następnie, od kwietnia do sierpnia 1919, służył w Armii Czerwonej, a później został śledczym w Wydziale Specjalnym (Czeki) 12 Armii. W 1920 roku objął stanowisko zastępcy szefa Wydziału Specjalnego 58 Dywizji Piechoty.
Od października 1922 do kwietnia 1930 pracował w centrali GPU/OGPU w Moskwie. W okresie od kwietnia 1930 do kwietnia 1931 zarządzał sprawami Najwyższej Rady Gospodarki Narodowej. Następnie, od kwietnia do listopada 1931, pełnił funkcję zarządcy trustu, a od listopada 1931 do marca 1933 studiował we Wszechzwiązkowej Akademii Przemysłowej im. Stalina. Ponownie w OGPU od 17 marca 1933 roku, a od 10 lipca 1934 do 1 lutego 1936 był pomocnikiem szefa Zarządu Administracyjno-Gospodarczego NKWD ZSRR.
Od 1 lutego do kwietnia 1946 pełnił rolę szefa Centralnego Zarządu Handlowo-Produkcyjnego NKWD ZSRR, a od kwietnia 1936 do marca 1937 był szefem Centralnego Wydziału Handlowo-Produkcyjnego NKWD/Ludowego Komisariatu Handlu Zagranicznego ZSRR. Następnie, od 15 marca 1937 do 27 maja 1941, kierował Zarządem Dróg Szosowych Zarządu NKWD obwodu moskiewskiego. Po tym, od 27 maja 1941 do 6 kwietnia 1946, był zastępcą szefa Dalstroja NKWD ZSRR ds. budowy dróg. Od 11 lutego 1943 roku awansował na stopień podpułkownika bezpieczeństwa państwowego. Po zakończeniu kariery, od kwietnia 1946 do marca 1947, był szefem Zarządu Mechanizacji Wojskowo-Morskiej w Moskwie, a później przeszedł na emeryturę.
Odznaczenia
- Order Czerwonego Sztandaru (12 maja 1945)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (24 lutego 1945)
- Order „Znak Honoru” (17 stycznia 1943)
- Odznaka „Honorowy Funkcjonariusz Czeki/GPU (V)” (1927)
- I medal.
Bibliografia
Krótka biografia na stronie Stowarzyszenia Memoriał (ros.)