Aleksiej Kiriczenko

Aleksiej Iłłarionowicz Kiriczenko

Aleksiej Iłłarionowicz Kiriczenko, po rosyjsku Алексе́й Илларио́нович Кириче́нко (urodzony 12 lutego?/25 lutego 1908 w Czornobajiwce w guberni chersońskiej, zmarł 28 grudnia 1975 w Moskwie) był radzieckim politykiem, który pełnił funkcję I sekretarza Komunistycznej Partii (bolszewików) Ukrainy (KP(b)U) w latach 1953–1957. Był również członkiem Prezydium KC KPZR (1953–1960) oraz deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR w latach 1946–1962.

Życiorys

Od 1930 roku był członkiem WKP(b). W 1936 roku ukończył Azowo-Czarnomorski Instytut Inżynierów-Mechaników Socjalistycznego Rolnictwa, a następnie przez krótki czas pracował jako nauczyciel. W 1938 roku rozpoczął pracę w KC KP(b)U, a w 1941 roku objął stanowisko sekretarza KC KP(b)U ds. przemysłu, a od 1944 roku był sekretarzem ds. kadr. W czasie II wojny światowej był członkiem wielu rad wojennych przy froncie, głównie w miejscach, gdzie działał Nikita Chruszczow. W grudniu 1942 roku został awansowany na stopień generała-majora. W latach 1945–1949 pełnił funkcję I sekretarza Obwodowego Komitetu KP(b)U w Odessie, a w latach 1949–1953 był II sekretarzem, natomiast od 12 czerwca 1953 roku do 26 grudnia 1957 roku był I sekretarzem KP(b)U. Równocześnie z objęciem tego stanowiska został członkiem Prezydium KC KPZR (do 4 maja 1960 roku). Jako sekretarz KC nadzorował KGB, w tym akcję likwidacji Stepana Bandery. W latach 1946–1962 zasiadał w Radzie Najwyższej ZSRR. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym w Moskwie.