Aleksiej Iwanowicz Jelizawietin (ros. Алексей Иванович Елизаветин, ur. 6 marca 1915 we wsi Komlewo w guberni moskiewskiej, zm. 8 grudnia 2001) był radzieckim politykiem oraz dyplomatą.
Życiorys
W 1929 roku rozpoczął naukę jako uczeń ślusarza, a następnie pracował jako ślusarz w fabrykach lotniczych. W 1939 roku wstąpił do WKP(b). W latach 1945-1947 pełnił funkcję sekretarza Komitetu Miejskiego WKP(b) w Kujbyszewie, a w 1950 roku został I sekretarzem Lenińskiego Komitetu Rejonowego WKP(b) w tym samym mieście. W latach 1951-1954 był I sekretarzem Komitetu Miejskiego WKP(b)/KPZR w Stawropolu i Togliatti. W latach 1954-1956 studiował w Wyższej Szkole Dyplomatycznej Ministerstwa Spraw Zagranicznych ZSRR. Następnie, w latach 1956-1957, pełnił funkcję konsula generalnego w Shenyangu (Chiny), a w latach 1957-1960 był konsulem generalnym ZSRR w Szanghaju. W latach 1961-1964 pracował jako radca Ambasady ZSRR w Chinach, a w latach 1964-1968 zajmował stanowisko zastępcy kierownika Wydziału 1 Dalekowschodniego MSZ ZSRR. W latach 1968-1971 był radcą-poseł Ambasady ZSRR w Chinach oraz tymczasowym chargé d’affaires ZSRR w tym kraju. Od 28 maja 1971 do 1 stycznia 1977 był ambasadorem nadzwyczajnym i pełnomocnym ZSRR w Birmie, a od 4 czerwca 1973 do 27 grudnia 1976 pełnił tę samą rolę w Wietnamie Południowym. W latach 1977-1980 przewodniczył Delegacji ZSRR oraz mieszanej radziecko-mongolskiej komisji ds. demarkacji granicy radziecko-mongolskiej.
Bibliografia
http://pomnipro.ru/memorypage25511/biography (ros.)
http://www.knowbysight.info/6_MID/08101.asp (ros.)
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
