Aleksiej Aleksiejewicz Gwozdiew
Aleksiej Aleksiejewicz Gwozdiew (ros. Алексей Алексеевич Гвоздев, ur. 27 kwietnia?/9 maja 1897 we wsi Boguczarowo w powiecie tulskim, obecnie w rejonie kiriejewskim w obwodzie tulskim, zm. 22 sierpnia 1986 w Moskwie) był radzieckim inżynierem, ekspertem w dziedzinie teorii żelazobetonu oraz konstrukcji budowlanych, a także Bohaterem Pracy Socjalistycznej (1971).
Życiorys
Ukończył gimnazjum w Tule, a w 1922 roku zdobył dyplom Moskiewskiego Instytutu Inżynierów Komunikacji Drogowej. Następnie pracował w instytucjach budowlanych Ludowego Komisariatu Komunikacji Drogowej RFSRR/ZSRR w Moskwie. W 1923 roku rozpoczął pracę jako wykładowca, a w 1933 roku uzyskał tytuł profesora w Moskiewskim Instytucie Inżynierów Komunikacji Drogowej. Równocześnie, w latach 1932-1941, był wykładowcą na wydziale mechaniki budowlanej Akademii Wojskowo-Inżynieryjnej Armii Czerwonej. Prowadził również zajęcia w Moskiewskiej Wyższej Szkole Technicznej im. Baumana. Od 1927 roku aż do swojej śmierci zarządzał laboratorium konstrukcji betonowych i kamiennych, które założył w Państwowym Instytucie Konstrukcji/Wszechzwiązkowym Państwowym Naukowo-Eksperymentalnym Instytucie Konstrukcji Cywilnych, Przemysłowych/Naukowo-Badawczym Instytucie Betonu i Żelazobetonu w Moskwie. Jego działalność naukowa obejmowała kluczowe prace z zakresu mechaniki strukturalnej, teorii płyt i powłok, teorii plastyczności oraz obliczeń konstrukcji żelbetonowych. W 1956 roku został akademikiem Akademii Budownictwa i Architektury ZSRR, a w 1936 roku uzyskał tytuł doktora nauk technicznych, wcześniej w 1933 roku otrzymując tytuł profesora. Zmarł i został pochowany na Cmentarzu Wagańkowskim.
Nagrody i odznaczenia
- Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (7 maja 1971)
- Order Lenina (dwukrotnie, 11 sierpnia 1966 i 7 maja 1971)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (8 czerwca 1957)
- Nagroda Stalinowska (1951)
- Order Czerwonej Gwiazdy (9 stycznia 1943)
- Zasłużony Działacz Nauki i Techniki RFSRR (1967)
- Inne medale.