Aleksiej Borisowicz Grigorowicz-Barski
Aleksiej Borisowicz Grigorowicz-Barski, po rosyjsku Алексей Борисович Григорович-Барский, urodził się 28 lutego 1913 roku w Petersburgu, a zmarł 12 lipca 1994 roku w Paryżu. Był to rosyjski działacz emigracyjny, wojskowy w Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej, a później w Siłach Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji w czasie II wojny światowej. Działał również w sferze religijno-społecznej i był autorem filmów dokumentalnych.
Po rewolucji październikowej w 1917 roku jego rodzina opuściła Rosję i osiedliła się we Francji. Na początku lat 30. Grigorowicz-Barski stał się jednym z założycieli organizacji młodzieżowej „Junyj dobrowolec”, gdzie pełnił funkcję w kierownictwie i działał jako instruktor na obozach letnich. W trakcie II wojny światowej wstąpił do Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej (ROA), a od jesieni 1944 roku służył w Siłach Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji. Po wojnie został członkiem Organizacji Rosyjskich Wywiadowców Prawosławnych.
W 1952 roku został wybrany do komitetu Rosyjskiego Związku Narodowego. Dwa lata później współredagował jedniodniówkę „Gołos nacyonalnoj Rossii”. W 1955 roku założył w Paryżu cerkiew Wszystkich Świętych Pochowanych w Ziemi Rosyjskiej. W latach 50. kierował paryskim oddziałem Archiwum – Muzeum Rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej poza granicami Rosji oraz uczył w szkole cerkiewnej pod Paryżem. Tłumaczył rosyjskie prace religijne na język francuski. Był również członkiem kierownictwa Związku Szlachty Rosyjskiej oraz komitetu pomocy Związku Rosyjskich Inwalidów Wojennych we Francji. Stworzył kilka filmów dokumentalnych, w tym „Russkij ekspiedycyonnyj korpus wo Francyi” oraz „Nikołaj II Car – muczenik”, który w 1991 roku został odrestaurowany przez jego syna, Michaiła A. Grigorowicza-Barskiego.
Bibliografia
- Незабытые могилы, t. 2 (Г-З), 1999
Linki zewnętrzne
Biografia Aleksieja B. Grigorowicza-Barskiego (jęz. rosyjski)
