Aleksiej Faworski (chemik)

Aleksiej Jewgrafowicz Faworski

Aleksiej Jewgrafowicz Faworski (ros. Алексей Евграфович Фаворский, urodził się 20 lutego?/3 marca 1860 roku we wsi Pawłowo w guberni niżnonowogrodzkiej, zmarł 8 sierpnia 1945 w Leningradzie) był wybitnym rosyjskim chemikiem.

Faworski uczęszczał do gimnazjów w Niżnym Nowogrodzie oraz Wołogdzie. W 1882 roku ukończył dział przyrodniczy na Wydziale Fizyczno-Matematycznym Uniwersytetu Petersburskiego. Pracował w laboratorium A. Butlerowa, a następnie został chemikiem-laborantem w szkole realnej w Petersburgu. W 1885 roku objął stanowisko laboranta na Uniwersytecie Petersburskim. W 1891 roku uzyskał tytuł magistra chemii, a w 1895 roku doktora chemii. Od 1896 roku pełnił funkcję profesora na katedrze chemii analitycznej i technicznej Petersburskiego Uniwersytetu Państwowego.

Od 1919 roku, aż do końca swojego życia, był kierownikiem naukowym Wydziału Chemii Organicznej w Państwowym Instytucie Naukowo-Badawczym. Dodatkowo, od 1922 roku był członkiem korespondentem, a od 1929 roku akademikiem Akademii Nauk ZSRR. Faworski opracował metodę syntezy trzeciorzędowych alkoholi oraz teorię biosyntezy terpenów. Jego badania obejmowały również izomerię alkenów i alkinów. W 1940 roku został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy, w 1941 roku otrzymał Nagrodę Stalinowską, a w 1945 roku tytuł Bohatera Pracy Socjalistycznej. Faworski był również czterokrotnym kawalerem Orderu Lenina.