Aleksiej Michajłowicz Duchow
(ros. Алексей Михайлович Духов, ur. 27 marca 1921 w Moskwie, zm. 29 grudnia 1984 w Posiołoku Wołodarskogo w obwodzie moskiewskim) – radziecki wojskowy, kapitan, Bohater Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys
Aleksiej Duchow przyszedł na świat w rodzinie tokarza. Do 1936 roku ukończył 7 klas szkoły, a następnie kontynuował naukę w szkole uniwersytetu fabryczno-zawodowego w Podolsku. Po jej zakończeniu pracował jako tokarz metalowy w podmoskiewskiej fabryce im. Wołodarskiego. W 1940 roku wstąpił do Armii Czerwonej, a w 1942 roku ukończył charkowską szkołę wojsk pancernych w Chirchiqu (Uzbekistan), gdzie uzyskał stopień porucznika i został przydzielony do 1 Gwardyjskiej Brygady Pancernej na Uralu.
Od lipca 1943 roku brał udział w walkach z Niemcami. Walczył w bitwie kurskiej w rejonie Biełgorodu, gdzie uszkodził dwa wrogie czołgi, lecz również został ranny. Po powrocie ze szpitala uczestniczył w walkach na Ukrainie, między innymi nad Prutem oraz w Kołomyi wiosną 1944 roku. Jako dowódca kompanii czołgów w 2 batalionie czołgów 1 Gwardyjskiej Brygady Pancernej 8 Gwardyjskiego Korpusu Zmechanizowanego 1 Gwardyjskiej Armii Pancernej, w stopniu starszego porucznika, walczył na terenie Polski. 16 stycznia 1945 roku brał udział w forsowaniu Pilicy, a następnie w bitwach o Nowe Miasto nad Pilicą, Jedlińsk, Stryków, Aleksandrów Łódzki oraz Poddębice, a także pod Gdynią. Jego kompania zadała wrogowi znaczne straty.
Pod koniec marca 1945 roku, podczas walk pod Gdynią, Duchow stracił prawą rękę i przez 8 miesięcy przebywał w szpitalu, po czym został zaliczony do inwalidów drugiej grupy. W 1945 roku, z powodu swojego inwalidztwa, został zdemobilizowany w stopniu kapitana. W 1959 roku ukończył technikum tekstylne w Jegorjewsku, a następnie pracował w Moskwie jako zastępca dyrektora w fabryce tekstylnej.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (27 lutego 1945)
- Order Lenina (27 lutego 1945)
- Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie, 16 czerwca 1944 i 23 maja 1945)
- Order Aleksandra Newskiego (8 maja 1944)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (dwukrotnie, 25 stycznia 1945 i 12 marca 1945)
- Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (dwukrotnie, 12 sierpnia 1943 i 24 września 1943)
- Różne medale.
