Aleksiej Siemionowicz Czujanow (ros. Алексе́й Семёнович Чуя́нов), urodzony 30 marca 1905 roku w Tiemriuku, zmarł 20 lutego 1977 roku w Moskwie. Był radzieckim działaczem partyjnym.
Życiorys
Na początku swojej kariery pracował jako instruktor w rejonowym komitecie Komsomołu w Obwodzie Kubańsko-Czarnomorskim. Następnie, w latach 1924-1925, był kierownikiem Wydziału Agitacyjno-Propagandowego w Tiemriukskim i Kaniewskim Komitecie Rejonowym Komsomołu. W 1925 roku został członkiem RKP(b)/WKP(b). Od tego samego roku pełnił funkcję sekretarza w Kaniewskim Komitecie Rejonowym Komsomołu, a potem, aż do 1927 roku, był sekretarzem Ust’-Łabinskiego Komitetu Rejonowego Komsomołu. W latach 1927-1928 kierował wydziałem Kubańskiego Komitetu Okręgowego Komsomołu, a następnie, od 1928 do 1929 roku, pracował jako zastępca kierownika wydziału Kubańskiej Okręgowej Rady Związków Zawodowych.
W latach 1929-1931 studiował w Moskiewskim Instytucie Mechanicznym im. Łomonosowa, a następnie, od 1931 do 1934 roku, w Moskiewskim Chemiczno-Technologicznym Instytucie Przemysłu Mięsnego, gdzie został aspirantem. W latach 1934–1936 był inżynierem-mechanikiem w trustie „Miasochładstroj” w Moskwie. Od 1937 do czerwca 1938 roku pracował jako instruktor w Wydziale Organów Partyjnych KC WKP(b), a od czerwca do 29 lipca 1938 roku pełnił funkcję p.o. I sekretarza. Od 4 sierpnia 1938 do 6 grudnia 1946 był I sekretarzem Komitetu Obwodowego WKP(b) w Stalingradzie (obecnie Wołgograd).
W okresie od 21 marca 1939 do 5 października 1952 roku był zastępcą członka KC WKP(b). W latach 1941-1943 przewodniczył Stalingradzkiemu Miejskiemu Komitetowi Obrony. Był członkiem Rady Wojennej Frontu Stalingradzkiego od 12 lipca do 28 września 1942 roku, a następnie od 28 września 1942 do 1 stycznia 1943 roku członkiem Rady Wojennej Frontu Dońskiego oraz od 1 stycznia do 20 października 1943 roku członkiem Rady Wojskowej Frontu Południowego. Od grudnia 1946 do 1950 roku zajmował stanowisko szefa Głównego Zarządu ds. Kooperatywy Przemysłowej i Spożywczej przy Radzie Ministrów ZSRR. W latach 1950-1955 był głównym inżynierem Moskiewskiego Kombinatu Mięsnego im. A. Mikojana, a następnie, w latach 1955-1960, głównym inspektorem Państwowego Komitetu Rady Ministrów ZSRR ds. Pracy i Płacy. Po tym okresie przeszedł na emeryturę. Był również deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR. Otrzymał Order Lenina (1 lutego 1944) oraz Order Czerwonego Sztandaru Pracy.
Bibliografia
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
