Aleksiej Klimientjewicz Czorny
Aleksiej Klimientjewicz Czorny (ros. Алексе́й Климе́нтьевич Чё́рный, ur. 23 lutego 1921 w Koriukiwce, zm. 2 września 2002 w Moskwie) był radzieckim politykiem oraz działaczem partyjnym, członkiem Komitetu Centralnego KPZR w latach 1971-1989.
Życiorys
Po zakończeniu nauki w szkole średniej, w latach 1938-1941 studiował w Instytucie Chemiczno-Technologicznym w Moskwie. Następnie podjął pracę w fabryce wojskowej w Elbanie, w Kraju Chabarowskim, gdzie pełnił funkcje mistrza, technologa, kierownika warsztatu oraz zastępcy dyrektora fabryki. W 1946 roku wstąpił do WKP(b). Od 1949 roku był funkcjonariuszem partyjnym, a w latach 1950-1954 pełnił funkcję II sekretarza Komitetu Miejskiego WKP(b)/KPZR w Komsomolsku nad Amurem. W latach 1954-1956 był I sekretarzem Komitetu Rejonowego KPZR, a od 1956 roku sekretarzem oraz później do marca 1959 II sekretarzem Krajowego Komitetu KPZR w Chabarowsku. Od 10 marca 1959 do 13 maja 1962 pełnił rolę I sekretarza Komitetu Obwodowego KPZR w Żydowskim Obwodzie Autonomicznym, a od 4 maja 1962 do 23 lipca 1970 był przewodniczącym Komitetu Wykonawczego Rady Krajowej w Chabarowsku. Następnie, od 23 lipca 1970 do 28 września 1988, zajmował stanowisko I sekretarza Komitetu Krajowego KPZR w Chabarowsku. Wyróżniał się zdolnościami organizacyjnymi i przyczynił się do rozwoju Kraju Chabarowskiego, gdzie za jego kadencji powstały m.in. fabryki konstrukcji aluminiowych, fabryki materiałów budowlanych oraz elektrownia w Komsomolsku nad Amurem. Od 9 kwietnia 1971 do 25 kwietnia 1989 był członkiem KC KPZR oraz deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR w latach 1962-1988. Na emeryturze znalazł się we wrześniu 1988 roku.
Odznaczenia
- Order Lenina (czterokrotnie)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy
- Medal „Za pracowniczą dzielność”
- Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal „Za rozwój dziewiczych ziem”
- Złoty Medal Wystawy Osiągnięć Gospodarki Narodowej ZSRR (trzykrotnie)
