Aleksiej Pietrowicz Chomicz (ros. Алексей Петрович Хомич, ur. 14 marca 1920 w Moskwie, zm. 30 maja 1980 tamże) był radzieckim piłkarzem, który grał na pozycji bramkarza. Reprezentował Związek Radziecki w jednym meczu i otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR.
Kariera piłkarska
Chomicz rozpoczął swoją karierę jako wychowanek drużyny młodzieżowej KTPKO Moskwa. Jego seniorskie występy rozpoczęły się w 1936 roku w drużynie Moskiewskich Zakładów Mięsnych Miasokombinat Moskwa, gdzie grał do 1939 roku. W 1940 roku przeniósł się do Piszczewika Moskwa. W 1942 roku został powołany do wojska, a w 1943 roku występował w drużynie garnizonu wojskowego stacjonującego w Teheranie. 19 września 1944 zadebiutował w Dinamie Moskwa w meczu mistrzostw Moskwy przeciwko Kryljom Sowietow Moskwa, który zakończył się wynikiem 0:1. Swoje pierwsze wystąpienie w mistrzostwach ZSRR miał 20 maja 1945 roku w meczu ze Spartakiem Moskwa, kończącym się remisem 1:1. W tym samym roku zagrał w swoim jedynym meczu w reprezentacji.
W listopadzie 1945 roku Chomicz wziął udział w klubowym tournée po Wielkiej Brytanii, gdzie zaprezentował swoje umiejętności, zdobywając uznanie za instynkt bramkarski, szybkość, odważne reakcje i zwinność, co przyniosło mu przydomek Tygrys. Brał również udział w wyjazdach do Szwecji i Norwegii w 1947 roku, gdzie również pokazał swoje zdolności. Jego bilans bramkowy był imponujący, średnio wpuszczał 0,66 bramek na mecz. W barwach Dynama spędził sześć sezonów.
W latach 1953–1956 grał dla Spartaka Mińsk.
Styl gry
Chomicz był uznawany za jednego z najlepszych bramkarzy w radzieckim futbolu, a jego popularność wzrosła po tournée Dinama do Wielkiej Brytanii w drugiej połowie lat 40. Mimo swojego niewielkiego wzrostu (172 cm), wyróżniał się odwagą, zwrotnością, fenomenalnymi reakcjami oraz zdolnością do skoków. Posiadał doskonałą technikę bramkarską oraz silne ręce, co pozwalało mu pewnie chwytać piłkę. Jego umiejętność efektownego łapania piłki i natychmiastowego wstawania sprawiała, że jego styl gry był widowiskowy, szczególnie na linii bramkowej.
Jego skłonność do ciężkiej pracy, samokrytyki oraz przestrzegania reżimu sportowego pozwoliły mu przez wiele lat utrzymywać wysoką formę. Miał znaczący wpływ na rozwój stylu gry Lwa Jaszyna, z którym początkowo rywalizował i od którego uczył się.
Sukcesy
Klubowe
Dinamo Moskwa
- Mistrzostwo ZSRR: 1945, 1949
- Wicemistrzostwo ZSRR: 1946, 1947, 1948, 1950
- Finalista Pucharu ZSRR: 1945, 1949
Życie po karierze
W 1956 roku ukończył szkołę trenerską na GCOLIFK. W latach 1969–1979 pracował jako fotograf sportowy dla tygodnika „Futboł”. Był członkiem KPZR oraz służył jako oficer dyżurny w jednym z wydziałów 9. dyrekcji KGB ZSRR, odpowiedzialnym za ochronę najwyższych urzędników państwowych.
Zmarł 30 maja 1980 roku w wieku 60 lat. Został pochowany na Cmentarzu Chowańskim (terytorium centralne, kwatera nr 30).
W kulturze
W filmie Lew Jaszyn. Wratar mojej mieczty rolę Chomicza zagrał Aleksiej Krawczenko.
