Aleksiej Stiepanowicz Chłobystow (ros. Алексей Степанович Хлобыстов; urodził się 23 lutego 1918 roku w Zacharowie, zmarł 13 grudnia 1943 roku w pobliżu Zaoziorska) był radzieckim wojskowym, pilotem kapitanem oraz asem myśliwskim z czasów II wojny światowej, odznaczonym tytułem Bohatera Związku Radzieckiego.
Życiorys
Chłobystow przyszedł na świat w wiosce Zacharowo, w obwodzie riazańskim, w rodzinie chłopskiej, gdzie ukończył siedmioklasową szkołę podstawową. W 1934 roku przeniósł się do Moskwy, gdzie zdobył zawód elektryka w Karacharowskich Zakładach Mechanicznych, a następnie podjął pracę jako elektryk w zakładzie doświadczalnym Instytutu Badań Hutnictwa. Równocześnie uczęszczał na kursy pilotażu w Aeroklubie Uchtomskim.
W 1939 roku został powołany do wojska, gdzie trafił do 1 Kaczyńskiej Szkoły Pilotów im. Miasnikiana, którą ukończył w 1941 roku. Następnie rozpoczął służbę w 20 pułku lotnictwa myśliwskiego w Leningradzkim Okręgu Wojskowym.
Po ataku Niemiec na ZSRR, Chłobystow został przydzielony do 153 pułku lotnictwa wojskowego, walczącego na Froncie Leningradzkim, gdzie latał na samolotach I-153. 28 czerwca 1941 roku odniósł swoje pierwsze powietrzne zwycięstwo, zestrzeliwując Junkersa Ju-87. W kolejnych lotach bojowych udało mu się zestrzelić jeszcze trzy wrogie samoloty. W listopadzie 1941 roku, podczas lądowania uszkodzonym samolotem, uderzył w drzewo i doznał ran, po czym przez miesiąc był hospitalizowany.
Po powrocie do zdrowia w styczniu 1942 roku, został przydzielony do 147 pułku lotnictwa myśliwskiego, który w kwietniu 1942 roku przeszedł reorganizację i stał się 20 pułkiem lotnictwa myśliwskiego gwardii, odpowiedzialnym za obronę Murmańska. W tym czasie pułk został przezbrojony w amerykańskie samoloty Curtiss P-40. W lutym 1942 roku rozpoczął loty bojowe w rejonie Murmańska przeciwko niemieckim atakom bombowym, pełniąc funkcję dowódcy klucza.
8 kwietnia 1942 roku, w pobliżu wsi Restikent, w grupie sześciu samolotów, zaatakował niemiecką eskadrę składającą się z 28 maszyn, którym później przybyło na pomoc jeszcze sześć samolotów. W trakcie walki powietrznej zestrzelił jeden samolot Junkers Ju-87, a dwa kolejne zniszczył, taranując je (Messerschmitt Bf 110 i Messerschmitt Bf 109). Pomimo uszkodzenia własnego samolotu, powrócił na lotnisko i wylądował. Za ten bohaterski czyn został odznaczony tytułem Bohatera Związku Radzieckiego. Kolejna znacząca bitwa miała miejsce 14 maja 1942 roku, kiedy to, w trakcie walki z bombowcami w rejonie Murmańska, jego samolot zapalił się. W obliczu nieuchronnego zniszczenia, zderzył się z niemieckim myśliwcem Messerschmitt Bf 110, a sam wyskoczył na spadochronie. W wyniku tego starcia odniósł poważne rany.
Po wyleczeniu powrócił do 20 pułku, gdzie objął dowództwo nad eskadrą, kontynuując loty bojowe. 13 grudnia 1943 roku wykonał lot rozpoznawczy za linią frontu, w odległości około 20 km od Zaoziorska, z którego nie wrócił. Początkowo uznano go za zaginionego, jednak po doniesieniach żołnierzy, którzy widzieli jego spadający samolot oraz późniejszy wybuch, uznano go za zabitego.
Dopiero w 2009 roku odnaleziono miejsce katastrofy samolotu i wydobyto szczątki pilota. W 2013 roku jego szczątki zostały pochowane z wojskowymi honorami na cmentarzu wojennym w Murmaszi w obwodzie murmańskim.
A. Chłobystow, w okresie od 21 czerwca 1941 do 13 grudnia 1943 roku, uczestniczył w 335 lotach bojowych, podczas których zestrzelił 7 samolotów indywidualnie (w tym trzy w wyniku taranu) oraz 24 samoloty w grupie.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (06.06.1942)
- Order Lenina (06.06.1942)
- Order Czerwonego Sztandaru (22.07.1941, 3.06.1942)
Przypisy
Bibliografia
Przemysław Skulski, Janusz Bargiel, Grzegorz Cisek: Asy frontu wschodniego. Wrocław: ACE Publication, 1994, s. 14. ISBN 83-86153-05-9.
А. Е. Мельниковым: Хлобыстов Алексей Степанович. Герои страны. [dostęp 2015-03-19]. (ros.).
