Aleksiej Pietrowicz Byzow
Aleksiej Pietrowicz Byzow (ros. Алексей Петрович Бызов, ur. 1904 w miejscowości Pietrowka w guberni symbirskiej, lub w guberni samarskiej, zm. w sierpniu 1982 w Uljanowsku) był funkcjonariuszem NKWD, ministrem bezpieczeństwa państwowego Kazachskiej SRR w latach 1946-1951 oraz ministrem spraw wewnętrznych Uzbeckiej SRR w latach 1953-1954. Posiadał stopień generała majora.
Życiorys
W maju 1920 roku rozpoczął pracę w organach wojennej cenzury, a w latach 1921-1923 był członkiem CzeKi w guberni samarskiej. Od 1923 roku należał do RKP(b), a w latach 1923-1928 pełnił funkcję funkcjonariusza Czeki/OGPU w guberni saratowskiej. W 1928 roku ukończył dwa kursy na Uniwersytecie Państwowym w Saratowie, a w latach 1928-1932 był naczelnikiem wydziału informacyjnego w okręgowym wydziale OGPU w Astrachaniu. Od 1934 roku był pomocnikiem oraz zastępcą naczelnika Wydziału Sekretno-Politycznego UGB Zarządu NKWD w Kraju Stalingradzkim, a do 1937 roku zajmował podobne stanowisko w Krymskiej ASRR.
22 marca 1936 roku uzyskał stopień kapitana bezpieczeństwa państwowego. W 1938 roku został zastępcą naczelnika Zarządu Milicji NKWD Tatarskiej ASRR. Od 12 listopada 1941 do 25 czerwca 1942 pełnił funkcję zastępcy naczelnika NKWD obwodu kujbyszewskiego ds. milicji. Następnie, do maja 1943 roku, był zastępcą naczelnika NKWD ds. operacyjnych w tym obwodzie, a od 4 czerwca 1943 do 8 lipca 1944 roku był zastępcą naczelnika NKWD obwodu kujbyszewskiego. Od 8 lipca 1944 do 15 kwietnia 1946 roku pełnił funkcję naczelnika NKWD obwodu briańskiego.
W ciągu swojej kariery uzyskał różne stopnie wojskowe: od 10 maja 1940 roku był majorem milicji, od 5 sierpnia 1942 roku majorem bezpieczeństwa państwowego, od 14 lutego 1943 roku pułkownikiem bezpieczeństwa państwowego, od 18 marca 1944 roku komisarzem bezpieczeństwa państwowego, a od 9 lipca 1945 roku generałem majorem. Od 15 kwietnia 1946 do 21 września 1951 roku był ministrem spraw wewnętrznych Kazachskiej SRR, a następnie do 14 listopada 1951 roku naczelnikiem I Departamentu MGB ZSRR. Od 25 grudnia 1951 do 14 czerwca 1952 roku był naczelnikiem Departamentu 5 MGB ZSRR, a od 14 czerwca 1952 do 16 marca 1953 roku naczelnikiem obwodowego Zarządu MGB w obwodzie rostowskim. Od 16 marca 1953 do 17 kwietnia 1954 roku pełnił funkcję ministra spraw wewnętrznych Uzbeckiej SRR, a od 20 kwietnia 1954 do 11 lutego 1960 roku był przewodniczącym KGB przy Radzie Ministrów Uzbeckiej SRR. Był również deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR w kadencjach 3-5.
Odznaczenia
- Order Lenina (12 maja 1945)
- Order Czerwonego Sztandaru (dwukrotnie – 3 listopada 1944 i 24 listopada 1950)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (dwukrotnie)
- Order Czerwonej Gwiazdy (2 lipca 1942)
- Odznaka Honorowego Funkcjonariusza Czeki/OGPU (8 kwietnia 1934)
- Odznaka Honorowego Funkcjonariusza Bezpieczeństwa (23 grudnia 1957)
- I 8 medali.
