Aleksiej Siergiejewicz Biriukow (ros. Алексе́й Серге́евич Бирюко́в, ur. 1 marca 1907 w Tule, zm. 8 grudnia 1986 tamże) był radzieckim działaczem partyjnym oraz państwowym.
Życiorys
W 1927 roku ukończył szkołę Ludowego Komisariatu Komunikacji Drogowej ZSRR i w tym samym roku przystąpił do WKP(b). W latach 1927-1929 pracował jako elektrospawacz w fabryce mechanicznej w Tule. Od sierpnia 1929 do września 1930 służył w Armii Czerwonej, a następnie, od września 1930 do lipca 1934, studiował w Moskiewskim Elektromechanicznym Instytucie Inżynierów Transportu im. Dzierżyńskiego. Po ukończeniu studiów został starszym inżynierem w inspekcji Ludowego Komisariatu Komunikacji Drogowej ZSRR w fabryce wagonów im. Gazety Prawda w Dnieprodzierżyńsku.
Od stycznia 1935 do stycznia 1936 pracował dla „Sojuzmietimporta” we Francji i Belgii. Następnie, od stycznia 1936 do grudnia 1938, pełnił rolę starszego inspektora w inspekcji Ludowego Komisariatu Komunikacji Drogowej ZSRR w tej samej fabryce, po czym od grudnia 1938 do stycznia 1941 był sekretarzem komitetu KP(b)U w tej fabryce. Od stycznia do sierpnia 1941 był II sekretarzem Komitetu Miejskiego KP(b)U w Dnieprodzierżyńsku.
W okresie od sierpnia 1941 do lipca 1942 pełnił funkcję partyjnego organizatora KC WKP(b) w fabryce nr 516 w Orsku. Następnie, od lipca 1942 do lutego 1945, był partyjnym organizatorem KC WKP(b) przy budowie Orsko-Chalilowskiego Zakładu Metalurgicznego w Orsku. Od lutego do kwietnia 1945 roku sprawował funkcję I sekretarza Nowotroickiego Komitetu Rejonowego WKP(b), a od kwietnia 1945 do listopada 1949 był I sekretarzem Komitetu Miejskiego WKP(b) w Nowotroicku.
W latach 1949-1951 pełnił rolę instruktora Wydziału Organów Partyjnych, Związkowych i Komsomolskich KC WKP(b). Od lutego 1951 do 25 maja 1952 był sekretarzem Nadmorskiego Komitetu Krajowego WKP(b), a od 25 maja 1952 do kwietnia 1957 II sekretarzem Nadmorskiego Komitetu Krajowego WKP(b)/KPZR. Pełnił również funkcję przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Nadmorskiej Rady Obwodowej od 13 kwietnia 1957 do 12 grudnia 1962 oraz ponownie od 12 grudnia 1962 do grudnia 1964. Od stycznia 1965 do lutego 1969 był zastępcą przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Tulskiej Rady Obwodowej, po czym przeszedł na emeryturę. 2 marca 1957 roku został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy.
Bibliografia
Przewodnik po historii Partii Komunistycznej i ZSRR (ros.)
