Aleksiej Ławrientjewicz Biezrodny
Aleksiej Ławrientjewicz Biezrodny, po rosyjsku Алексей Лаврентьевич Безродный, urodził się 5 października/18 października 1904 roku w Kijowie. Był radzieckim wojskowym w stopniu kapitana, pełniącym funkcję szefa oddziału operacyjnego oraz zastępcy szefa sztabu Rosyjskiej Narodowej Armii Ludowej. Działał jako oficer propagandowy Ostbatalionów w okupowanej Francji, a także zajmował stanowisko szefa sztabu i zastępcy dowódcy, a później dowódcy 9 Batalionu Spadochronowo-Desantowego Sił Zbrojnych Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji w czasie II wojny światowej.
Życiorys
W październiku 1926 roku został zmobilizowany do Armii Czerwonej. Służył w 12 Dywizjonie Samochodów Pancernych. W 1928 roku ukończył kurs techników lotnictwa morskiego, a w 1930 roku – kurs specjalistów jakości. Następnie przeszedł do rezerwy. Od 27 lipca 1938 roku pełnił funkcję szefa bazy roboczej 107-116 odcinków robót wojskowo-roboczych, a później został szefem zarządu robót wojskowo-budowlanych w okręgu. Na początku 1940 roku jako technik wojskowy 1 rangi objął stanowisko szefa wydziału ekonomicznego sztabu garnizonu Dorogobuża. 30 września 1941 roku, w stopniu kapitana, został odkomenderowany do głównego zarządu wojsk powietrznodesantowych Armii Czerwonej. 5 października 1941 roku został inżynierem brygadowym 214 Brygady Powietrznodesantowej. Na początku 1942 roku trafił do niewoli niemieckiej i przebywał w obozie jenieckim pod Smoleńskiem. Wiosną tego roku, wraz z grupą sowieckich oficerów, zgłosił gotowość do wstąpienia do nowo formowanej Rosyjskiej Narodowej Armii Ludowej (RNNA). Latem prowadził werbunek do RNNA, odwiedzając obozy jenieckie.
Następnie objął stanowisko szefa oddziału operacyjnego oraz zastępcy szefa sztabu RNNA. Był jednym z inicjatorów utworzenia szkoleniowej grupy lotniczej pod dowództwem mjr. Fiłatowa. Po przekształceniu RNNA w 700 Wschodni Pułk Ochotniczy w lutym 1943 roku, przeszedł wraz z większością oficerów do 1 Wschodniego Pułku Zapasowego „Środek” w Bobrujsku. Krótko później powrócił do obozu jenieckiego. Od początku 1944 roku służył jako oficer propagandowy w Ostbatalionach w okupowanej Francji. Pod koniec 1944 roku został włączony do rezerwy oficerskiej Sił Zbrojnych KONR. W końcu lutego 1945 roku, w stopniu majora, objął funkcję szefa sztabu i zastępcy dowódcy 9 Batalionu Spadochronowo-Desantowego, pod dowództwem ppłk. Maksima D. Kocara. Faktycznie przejął odpowiedzialność za formowanie oddziału oraz szkolenie żołnierzy. W kwietniu 1945 roku został dowódcą batalionu, a 27 kwietnia poddał się Amerykanom. Dalsze losy Aleksieja Biezrodnego są nieznane.
Bibliografia
Kiriłł M. Aleksandrow, Oficerski korpus armii generała – lejtenta A. A. Własowa, 1944 – 1945, 2001.
