Aleksiej Andriejewicz Bałałujew (ros. Алексей Андреевич Балалуев, ur. 29 września 1914 w wsi Cymbułowa, w powiecie bołchowskim, w guberni orłowskiej, zm. 9 sierpnia 1946 w obwodzie moskiewskim) był radzieckim lotnikiem wojskowym, majorem oraz Bohaterem Związku Radzieckiego (1945).
Życiorys
W 1930 roku ukończył 7 klas szkoły wiejskiej. Od 1930 mieszkał w Kolczuginie, gdzie w 1931 roku zakończył edukację w szkole uniwersytetu fabryczno-zawodowego. Pracował jako elektromonter w fabryce, a od 1933 roku osiedlił się w Moskwie, kontynuując pracę jako elektromonter. W 1936 roku ukończył centralny aeroklub w Tuszynie, a w marcu tego samego roku rozpoczął służbę w Armii Czerwonej. W listopadzie 1936 roku zakończył wojskową szkołę lotniczą w Orenburgu, a w listopadzie 1937 roku ukończył kursy dla dowódców kluczy w wojskowej szkole lotniczej w Borisoglebsku.
Pełnił funkcje lotnika, dowódcy klucza oraz pomocnika dowódcy eskadry w pułkach lotnictwa myśliwskiego w Białoruskim i Nadbałtyckim Specjalnym Okręgu Wojskowym. Od czerwca 1941 roku brał udział w wojnie z Niemcami na Froncie Północno-Zachodnim. W okresie od czerwca 1941 do października 1942 roku pełnił kolejno funkcje pomocnika dowódcy, dowódcy eskadry oraz zastępcy dowódcy 21. pułku lotnictwa myśliwskiego. Od grudnia 1941 do października 1942 roku walczył na Froncie Kalinińskim, uczestnicząc w walkach w rejonie nadbałtyckim oraz w operacji rżewsko-syczewskiej. 9 października 1942 roku w trakcie walki powietrznej odniósł poważne rany i do marca 1943 roku był w trakcie leczenia.
W 1943 roku uzyskał stopień majora. Od kwietnia 1943 do czerwca 1944 roku był wysłany do Chin jako instruktor techniki pilotażu lotnictwa myśliwskiego. W lipcu 1944 roku objął stanowisko instruktora w Zarządzie Lotnictwa Myśliwskiego Głównego Zarządu Przysposobienia Bojowego Lotnictwa Frontowego Sił Powietrznych Armii Czerwonej, gdzie wielokrotnie odwiedzał front i wykonywał loty bojowe. W lutym i marcu 1945 roku, działając na 1. Froncie Ukraińskim, uczestniczył w operacji górnośląskiej, wykonując 31 lotów bojowych, stoczył 8 walk powietrznych i zestrzelił 5 wrogich samolotów. Łącznie podczas wojny wykonał 345 lotów bojowych oraz stoczył 52 walki powietrzne, w których osobiście zestrzelił 17 oraz w grupie 5 wrogich samolotów. Po zakończeniu wojny pracował jako instruktor w Głównym Zarządzie Przysposobienia Bojowego Sił Powietrznych Armii Czerwonej. Zginął w wypadku lotniczym podczas pełnienia obowiązków służbowych i został pochowany na Cmentarzu Wagańkowskim.
Odznaczenia
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (18 sierpnia 1945)
- Order Lenina (18 sierpnia 1945)
- Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie: 30 marca 1942, 26 sierpnia 1942 i 6 kwietnia 1945)
- Medale ZSRR oraz chiński order.
Bibliografia
Балалуев Алексей Андреевич (ros.) Biogram na stronie warheroes.ru [dostęp 2018-10-09]
