Aleksiej Aleksiejewicz Anosow, ros. Алексей Алексеевич Аносов (urodzony w 1881 roku w Woroneżu, zmarł ?) – był rosyjskim geologiem oraz inżynierem w przemyśle naftowym ZSRR, a także kolaboracyjnym burmistrzem Krasnodaru podczas drugiej wojny światowej.
Życiorys
W 1910 roku ukończył Państwowy Instytut Górniczy, po czym rozpoczął badania hydrogeologiczne w Syberii oraz Azji Środkowej. Od 1918 roku związał się z przemysłem naftowym. Na początku stanął na czele oddziału górniczego sownarchoza w Astrachaniu, a w 1920 roku objął stanowisko kierownika nadzoru górniczego w Republice Tatarskiej. W 1923 roku został geologiem w zrzeszeniu przemysłowym „Kubańsko-Czarnomorska Nafta”, a w 1925 roku pracował jako geolog rejonowy Groznafty. Równocześnie pełnił rolę zastępcy przewodniczącego komisji Najwyższej Rady Gospodarczej ZSRR ds. ochrony pól naftowych.
W listopadzie 1929 roku został aresztowany przez OGPU na podstawie fałszywych oskarżeń o działalność dywersyjną, a w marcu 1931 roku skazano go na 10 lat łagrów. Wkrótce jednak karę zmieniono na zsyłkę na północny Kaukaz. Po pewnym czasie trafił do specjalnego łagru OGPU w Uchcie. W październiku 1932 roku został uwolniony, ale musiał osiedlić się w strefie obozowej. Zajął stanowisko geologa, a później starszego geologa Uchtpieczłaga, prowadząc badania naukowe dotyczące ropy naftowej. W 1935 roku był współodkrywcą złóż gazu ziemnego w rejonie Uchty. W czerwcu 1938 roku, po uwolnieniu, przybył do Moskwy, a następnie osiedlił się w Krasnodarze. Pracował jako główny konsultant w krasnodarskim biurze geologicznym. Po zajęciu miasta przez wojska niemieckie 9 sierpnia 1942 roku, objął stanowisko burmistrza. Dalsze losy Anosowa są nieznane.
Bibliografia
Биографические материалы. Репрессированные геологи, pod red. W. P. Orłowa, 1999
