Aleksiej Wasiljewicz Aleluchin
Aleksiej Wasiljewicz Aleluchin, ros. Алексей Васильевич Алелюхин (urodzony 30 marca 1920 w Kiesowej Gorze k. Tweru, zmarły 29 października 1990 w Moskwie) był radzieckim pilotem, asem myśliwskim II wojny światowej, generałem major lotnictwa oraz dwukrotnym Bohaterem Związku Radzieckiego (1943, 1943).
Życiorys
Dzieciństwo i młodość
Aleluchin pochodził z rodziny robotniczej. Po zakończeniu szkoły podstawowej rozpoczął pracę w fabryce artykułów biurowych, jednocześnie ucząc się w szkole szybowcowej. W 1938 roku wstąpił do Armii Czerwonej, a w 1939 ukończył wojskową szkołę lotniczą imienia Walerija Czkałowa.
II wojna światowa
Po inwazji Niemiec na Związek Radziecki, Aleluchin brał udział w walkach od pierwszego dnia wojny, służąc w 69 IAP (69 pułku lotnictwa myśliwskiego), początkowo na samolocie I-16 w rejonie Odessy. W tym czasie odniósł swoje pierwsze zwycięstwa powietrzne, zdobył swoje pierwsze odznaczenie – Order Czerwonej Gwiazdy oraz doznał pierwszych ran, ale udało mu się wrócić na uszkodzonym samolocie do bazy.
Jesienią 1941 roku, wraz z całym pułkiem, przeszedł na nowy myśliwiec ŁaGG-3, na którym odniósł wiele sukcesów. Nad Kałaczem koło Stalingradu zestrzelił cztery niemieckie bombowce, a pod Katelnikowem – dwa bombowce i jeden myśliwiec wroga. Za te osiągnięcia został odznaczony Orderem Lenina oraz Orderem Czerwonej Gwiazdy.
24 sierpnia 1943 roku, jako dowódca eskadry elitarnego 9 GIAP (9 Gwardyjskiego pułku myśliwskiego) i kapitan lotnictwa, otrzymał pierwszy tytuł Bohatera Związku Radzieckiego. Miał wówczas na koncie 265 lotów bojowych oraz 65 walk powietrznych, w których zestrzelił 11 samolotów indywidualnie i 6 zespołowo. Drugi tytuł Bohatera Związku Radzieckiego zdobył 1 listopada 1943 roku za udział w wyzwoleniu Donbasu i osiągnięcia w walkach powietrznych. W tym czasie miał już 410 lotów i 114 walk powietrznych, w których strącił 26 niemieckich samolotów. Pod koniec wojny latał na Ła-7, którego kadłub ozdobiony był napisem „Aлексею Алелюхину от коллектива треста N: 41 НКАП”, będącym darem załogi fabryki lotniczej dla znanego już pilota. Ostatni samolot (Fw 190) zestrzelił nad Niemcami.
Podsumowanie
W sumie podczas wojny wykonał 601 misji bojowych, uczestniczył w 258 walkach powietrznych, zdobywając 40 zwycięstw indywidualnych i 17 zespołowych. Jedna z jego najcięższych walk miała miejsce w lutym 1943 roku na wschód od Rostowa nad Donem, gdzie stoczył pojedynek z Gerhardem Barkhornem, czołowym asem myśliwskim Luftwaffe. Walka trwała 45 minut, a mimo rozmaitych manewrów obu pilotów, nie przyniosła rozstrzygnięcia. Po zakończeniu pojedynku Aleluchin był tak wyczerpany, że nie mógł samodzielnie opuścić kabiny swojego ŁaGG-a. Przechylając się przez burtę samolotu, zdołał wydostać się z kokpitu. Barkhorn z kolei uznał tę walkę za najtrudniejszą w swojej karierze, co dowodzi umiejętności Aleluchina.
Okres powojenny
Po wojnie Aleluchin pozostał w lotnictwie. W 1948 roku ukończył Akademię Wojskową imienia Michaiła Frunzego, a w 1954 roku Akademię Sztabu Generalnego. Następnie pełnił różne funkcje w sztabie.
Na emeryturę przeszedł w 1985 roku w stopniu generała majora lotnictwa. Mieszkał w Moskwie, gdzie zmarł w 1990 roku i został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.
Odznaczenia
- Medal „Złota Gwiazda” Bohatera Związku Radzieckiego – dwukrotnie (24 sierpnia 1943, 1 listopada 1943)
- Order Lenina – dwukrotnie (1942, 1943)
- Order Czerwonego Sztandaru – trzykrotnie (1941, 1943, 1945)
- Order Suworowa III klasy (1943)
- Order Aleksandra Newskiego (1943)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (1985)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (1968)
- Order Czerwonej Gwiazdy – dwukrotnie (1942, 1950)
- Order „Za służbę Ojczyźnie w Siłach Zbrojnych ZSRR” III stopnia (1975)
- Medal „Za zasługi bojowe”
- Medal „100-lecia urodzin Lenina”
- Medal „Za obronę Odessy”
- Medal „Za obronę Stalingradu”
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
- Medal „Weteran Sił Zbrojnych ZSRR”
- Medal jubileuszowy „30 lat Armii Radzieckiej i Floty”
- Medal jubileuszowy „40 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
- Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
- Medal jubileuszowy „60 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
- Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
- i inne
Bibliografia
- R. Michulec – Elita Luftwaffe, Wyd. Armagedon, Gdynia 1999, s. 361-362, ISBN 83-911393-0-1
- (ros.) Radziecka Encyklopedia Wojskowa, Moskwa
- (ros.) Wielka Encyklopedia Radziecka, Moskwa 1976
- Алексей Васильевич Алелюхин – Герои страны (ros.)
