Aleksandyr Tenew Dimitrow
Aleksandyr Tenew Dimitrow (bułg. Александър Тенев Димитров, ur. w 1878 roku we wsi Słokoszczica, Obwód Kiustendił, zm. 22 października 1921 w Gornej Koznicy, Obwód Kiustendił) był bułgarskim nauczycielem oraz politykiem, który pełnił funkcję deputowanego w Zgromadzeniu Narodowym w kadencjach 14. (1908–1911), 16. (1913), 17. (1914–1919), 18. (1919–1920) i 19. (1920–1923). W latach 1919–1921 był ministrem spraw wewnętrznych Carstwa Bułgarii, a w 1921 roku pełnił również obowiązki ministra wojny oraz ministra kolei, poczt i telegrafów.
Życiorys
W 1895 roku Dimitrow ukończył szkołę pedagogiczną w Kiustendile, po czym rozpoczął pracę jako nauczyciel w wsiach Nowoseliany, Gorna Koznica, Korkina, Bobow Dol i Szatrowo. Zajmował się także propagowaniem nowoczesnych metod uprawy roślin wśród ludności wiejskiej. W czasie swojej pracy w Szatrowie redagował czasopismo Szatrowski glas oraz prowadził korespondencję z działaczem ludowym Janko Zabunowem. Od 1899 roku zaangażował się w tworzenie Bułgarskiego Ludowego Związku Chłopskiego (zemedelców), a od 1906 roku pełnił funkcję skarbnika partii, a później sekretarza. Współpracował również z Wewnętrzną Macedońsko-Odryńską Organizacją Rewolucyjną (WMORO), zwłaszcza z jej prominentnym działaczem Jane Sandanskim. W 1908 roku po raz pierwszy zdobył mandat deputowanego w parlamencie, a od 1914 roku był przewodniczącym klubu parlamentarnego zemedelców. W trakcie I wojny światowej sprzeciwiał się zaangażowaniu Bułgarii w konflikt.
W 1919 roku objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych i zdrowia publicznego w rządzie Aleksandra Stambolijskiego. Na przełomie 1919/1920 roku zajmował się tłumieniem strajków kolejarzy i pocztowców. W 1921 roku objął stanowisko ministra wojny, podejmując działania mające na celu złagodzenie napięć między Bułgarią a Królestwem SHS oraz Grecją, w tym ograniczenie aktywności oddziałów macedońskich na granicy.
Zamach i śmierć
22 października 1921 roku Dimitrow został zamordowany na polecenie lidera WMORO Todora Aleksandrowa. Minister podróżował samochodem służbowym z Sofii do Gornej Koznicy, towarzyszył mu brat oraz czeski przedsiębiorca. W odległości 17 km od Kiustendiłu ich pojazd został zaatakowany przez oddział Iwana Byrły. Po wybuchu bomby samochód zjechał na pobocze, a Dimitrow, próbując się bronić, został zastrzelony. Jego ciało zostało następnie zmasakrowane nożami. W trakcie zamachu zginęli również jego towarzysze podróży, a napastnicy obrabowali samochód z pieniędzy i kosztowności.
Życie prywatne
Aleksandyr Dimitrow był żonaty (jego żona miała na imię Apragia) i miał córkę Irinę.
Publikacje
- 1899: Събуден селянин
- 1899: Мисли и мечти
- 1900: Нещастна сирота
- 1906: Пропорционалната изборна система
- 1908: Сдружените земеделци и изборната борба
- 1909: Наръчната книжка за сдружения земеделец
Przypisy
Bibliografia
Taszo Taszew: Министрите на България 1879-1999. Sofia: АИ „Проф. Марин Дринов”/Изд. на МО, 1999, s. 152–153.
