Aleksandrs Jēkabs Grīns (urodzony 15 sierpnia 1895 roku we wsi Birži, niedaleko Jēkabpils, zmarł 25 grudnia 1941 roku w Astrachaniu) był łotewskim wojskowym oraz pisarzem, który brał udział w walkach podczas I wojny światowej.
Po ukończeniu gimnazjum w Kiesiu zaciągnął się jako ochotnik do armii rosyjskiej, walcząc w jej szeregach w czasie I wojny światowej. Jednocześnie zdobył wykształcenie wojskowe w Szkole Podchorążych im. Alieksieja w Moskwie (1915). Od sierpnia 1916 roku dowodził pułkiem strzelców łotewskich w Rosji.
Na wiosnę 1919 roku walczył w łotewskiej armii radzieckiej, a po miesiącu przeszedł do narodowej armii Łotwy. W 1920 roku uzyskał stopień kapitana. Zajmował się również dziennikarstwem wojskowym: od 1920 do 1924 roku pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego militarnego pisma Latvijas kareivis.
W 1924 roku przeszedł do rezerwy, koncentrując się na działalności pisarskiej (w latach 1932–1934 opublikował dwutomową powieść o I wojnie światowej pt. Dvēseļu putenis), jednak w 1936 roku powrócił do wojska, zajmując się ochroną granic państwa.
W wrześniu 1940 roku został wcielony do Armii Czerwonej. Na krótko przed zakończeniem okupacji radzieckiej, w czerwcu 1941 roku, został aresztowany przez NKWD i przewieziony do Astrachania, gdzie tragicznie zginął w czasie świąt Bożego Narodzenia tego samego roku.
Publikacje
- Nameja gredzens (1931)
- Dvēseļu putenis (Zawieja dusz, część I, 1933)
- Debesu ugunis (nepabeigts, 1934)
- Dvēseļu putenis (II część, 1934)
- Tobago (1934)
- Pelēkais jātnieks (1937)
- Meža bērni (1938)
- Trylogia Saderinātie I część Pelēkais jātnieks (1938)
- Trylogia Saderinātie II część Sarkanais jātnieks (1938)
- Trīs vanagi (1938)
- Zemes atjaunotāji, I część: Meža bērni (1939)
- Zemes atjaunotāji, II część: Atdzimusī cilts (1939)
- Trylogia Saderinātie, III część: Melnais jātnieks (1940)
- Pārnākšana (1941)
Bibliografia
Roszkowski W., Kofman J. (red.), Słownik biograficzny Europy Środkowo-Wschodniej XX wieku, Warszawa 2005, ISBN 83-7399-084-4
