Aleksandrs Birznieks, znany również jako Aleksandrs Heinrihs Birznieks, Alexandre Birsneeks oraz Aleksander Birznieks, urodził się 19 listopada 1882 roku w Olaine, a zmarł 26 marca 1951 roku we Francji. Był łotewskim nauczycielem, urzędnikiem konsularnym oraz dyplomatą.
Życiorys
Wychował się w rodzinie rolniczej. Ukończył Gimnazjum Mikołaja w Rydze (Rīgas Nikolaja ģimnāzija) w 1904 roku, a następnie zdobył wykształcenie na Wydziale Historyczno-Filologiczny Uniwersytetu Moskiewskiego, kończąc studia w 1910 roku. Pracował jako nauczyciel historii w różnych placówkach edukacyjnych, między innymi w szkole miejskiej w Ārensburgu, w prywatnym gimnazjum Luda Bērziņa i F. Šmithena w Dubulti (1911), w gimnazjum prywatnym w Homlu (1912), w Gimnazjum Bogumiła Brauna w Łodzi (1913), a także w gimnazjum w Łomży (1914). Po ewakuacji kontynuował pracę w tym samym gimnazjum, które przeniesiono do Permu i Tambowa. Zatrudniony był również w zarządzie szkolnym w Tambowie oraz wykładał etnografię na tamtejszym uniwersytecie.
W 1921 roku dołączył do łotewskiej służby zagranicznej, gdzie pełnił różne funkcje, w tym sekretarza i kierownika Wydziału Wschodniego Ministerstwa Spraw Zagranicznych (1921-1923), radcy ambasady w Moskwie (1923-1930), a jednocześnie konsula generalnego w Leningradzie (1925-1930). Był także p.o. dyrektora departamentu administracyjno-prawnego MSZ (1931) oraz konsulem generalnym w Gdańsku (1931-1940). W tym czasie pełnił również rolę dziekana korpusu konsularnego (1939) oraz wspierał grupę obywateli łotewskich pochodzenia żydowskiego. Po przejściu na emeryturę mieszkał kolejno w Gdańsku (1944), w klasztorze protestanckim w Cannes oraz w Le Creusot, w departamencie Saony i Loary.
Jego żoną była Helēna Tangijeva-Birzniece (1907-1965), która była primabaleriną.
Odznaczenia
Wielki Oficer Orderu Chrystusa (Portugalia, 1931)
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Rihards Treijs: Diplomāts un balerīna vienās kamanās, 31 marca 2008, [w:] [1]
- Eriks Jekabsons: Przedstawicielstwa Konsularne Republiki Łotewskiej w Wolnym Mieście Gdańsku (1920-1939) oraz sprawozdanie 22 października 1937 roku Konsula Generalnego A. Birznieksa, [w:] Teki Gdańskie, 2003, Tom V
