Aleksandrowicz Hrabia

Aleksandrowicz Hrabia

Aleksandrowicz Hrabia to polski herb hrabiowski, który został nadany rodzinie Aleksandrowiczów, posiadającej własny herb. Dyplom z jego wizerunkiem został wydany 9 października 1800 roku.

Opis herbu

Opis herbu został stworzony zgodnie z klasycznymi zasadami blazonowania:

  • Na tarczy w polu czerwonym znajdują się dwie srebrne kosy skrzyżowane w sposób ukośny, a w miejscu ich złączenia schodzą się dwa miecze.
  • Nad tarczą umieszczona jest korona hrabiowska, a nad nią hełm z koroną.
  • W klejnocie znajdują się trzy pióra strusie: jedno złote pomiędzy dwoma czerwonymi.
  • Labry herbowe są czerwone, podbite złotem.

Historia

Dyplom z herbem został nadany 9 października 1800 roku Stanisławowi Witoldowi Aleksandrowiczowi, który w tym czasie otrzymał tytuł hrabiego Królestwa Galicji (niem. hoch- und wohlgeboren, graf von) od Franciszka II. Stanisław Witold Aleksandrowicz uzyskał tytuł w wieku 19 lat. Był on synem Tomasza Waleriana Aleksandrowicza oraz Marii z Ledóchowskich herbu Szaława.

Tytuł hrabiowski został potwierdzony w Królestwie Polskim w 1819 roku, a w 1837 roku dwaj synowie Stanisława uzyskali legitymację. Tytuł ten został również zatwierdzony w Cesarstwie Rosyjskim 27 grudnia 1847 roku.

Herbowni

Rodzina herbownych (herb własny):

  • graf von Alexandrowicz

Zobacz też

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

  • Juliusz J. Ostrowski, Księga herbowa rodów polskich, Gł. skł.: Bolcewicz, 1906, s. 388.
  • Jerzy J. Borkowski, Almanach błękitny: genealogia żyjących rodów polskich, Warszawa–Lwów: E. Wende i S-ka, 1908, s. 171–1057 (pol.).
  • Sławomir S. Górzyński, Arystokracja polska w Galicji: studium heraldyczno-genealogiczne, Warszawa: DiG, 2009, s. 204–205, ISBN 978-83-7181-597-3 (pol.).

Linki zewnętrzne

Herb Aleksandrowicz Hrabia z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

Przeczytaj u przyjaciół: