Aleksandrów – historia gromady
Aleksandrów to była gromada, czyli najmniejsza jednostka administracyjna w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, funkcjonująca w latach 1954–1972.
Gromady, których organami były gromadzkie rady narodowe (GRN), stanowiły najniższy szczebel władzy na wsi. Działały one od reformy administracyjnej, która miała miejsce jesienią 1954, aż do ich likwidacji 1 stycznia 1973. W tym okresie gromady zastąpiły dotychczasową organizację gminną.
Gromada Aleksandrów, z siedzibą GRN w Aleksandrowie, została utworzona jako jedna z 8759 gromad w Polsce, w powiecie biłgorajskim, w województwie lubelskim. Powstała na podstawie uchwały nr 6 WRN w Lublinie z dnia 5 października 1954. W skład tej jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad: Aleksandrów I, Aleksandrów II, Aleksandrów III, Aleksandrów IV oraz Margole z likwidowanej gminy Aleksandrów. Dodatkowo, do gromady przyłączono miejscowość Bukowiec z gromady Lipowiec, która wcześniej należała do zniesionej gminy Księżpol w powiecie biłgorajskim. Do obszaru gromady włączono także tereny leśne z gromad Aleksandrów i Margole, które były częścią gromad Tereszpol-Kukiełki i Tereszpol-Zygmunty z likwidowanej gminy Tereszpol w powiecie zamojskim w tym samym województwie. Ustalono również, że w gromadzkiej radzie narodowej zasiądzie 26 członków.
Gromada istniała do końca 1972 roku, kiedy to miała miejsce kolejna reforma gminna.
1 stycznia 1973 roku Aleksandrów na 19 lat stracił swoje funkcje administracyjne, a do nich powrócił dopiero w 1992 roku, kiedy to w województwie zamojskim reaktywowano (w zupełnie innym składzie) gminę Aleksandrów, która została zniesiona w 1954 roku.
== Przypisy ==
