Aleksandretta śliwogłowa
Aleksandretta śliwogłowa (Psittacula cyanocephala) to średniej wielkości ptak należący do rodziny papug wschodnich (Psittaculidae). Można ją spotkać na Sri Lance, wyspie Rameswaram, w Indiach, na wschód od Rawalpindi w Pakistanie, w Nepalu, a także w Bhutanie i Bengalu Zachodnim. Polska nazwa gatunku pochodzi od fioletowego koloru głowy samca. Obecnie nie wyróżnia się podgatunków, ponieważ proponowany podgatunek bengalensis nie jest akceptowany.
Cechy gatunku
Aleksandretta śliwogłowa jest mniejsza od innych przedstawicieli tego rodzaju. Wyróżnia się dymorfizmem płciowym, który jest wyraźnie zauważalny. U obu płci dominuje zieleń – pierś i brzuch mają jasnozielony odcień, a zgięcia skrzydeł są szmaragdowe, z fioletową plamką na pokrywach. Sterówki zewnętrzne są niebieskie z białymi końcówkami, podczas gdy wewnętrzne są szare i również mają białe końce. Głowa samca jest fioletowo-różowa, z fioletowym odcieniem na wierzchu, oddzielona od ciała czarnym, cienkim paskiem oraz turkusową półobrożą. Górna część dzioba jest pomarańczowożółta, a dolna brązowoczarna. Samica ma jednolitą jasnozieloną barwę z szarą głową i bez plamy na pokrywach; górna część dzioba jest bladożółta, a dolna szara. Młode osobniki przypominają samice, ale mają całkowicie żółty dziób oraz zielonkawą głowę, często z szarym odcieniem sięgającym podbródka, a także pomarańczowo-szare czoło.
Wymiary
- długość ciała: do 33 cm, z czego ogon stanowi około 20 cm
- długość skrzydła: 126–146 mm
- masa ciała: 66–80 g
Biotop
Preferuje obrzeża lasów w pobliżu pól uprawnych, występując na wysokości do 1500 m n.p.m.
Zachowanie
Aleksandretta śliwogłowa jest stosunkowo cicha, a jej głos jest melodyjny. Ptaki te żyją w grupach liczących do 15 osobników.
Pożywienie
W diecie znajdują się orzechy, nasiona, owoce figi, ziarna, kwiaty oraz pąki liści.
Lęgi
Do gniazdowania wykorzystują dziuple w drzewach i często tworzą kolonie. Samica składa od 3 do 6 jaj (zwykle 4–5) o wymiarach 25,0×20,4 mm, które wysiaduje przez około 23 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po 6–7 tygodniach, a po około 14 dniach stają się niezależne od rodziców. Do około 2 roku życia młode osobniki przypominają samice, a po 2–3 roku życia można już rozróżnić płci.
Obrączkowanie
Średnica obrączki dla tego gatunku powinna wynosić 5,5–6,0 mm.
Status
Zgodnie z klasyfikacją IUCN, aleksandretta śliwogłowa jest uznawana za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za spadkowy.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Zdjęcia i materiały multimedialne można znaleźć na stronie eBird (Cornell Lab of Ornithology).
