Aleksandra Fryderyka Henrietta z Saksonii-Altenburga
Aleksandra Fryderyka Henrietta z Saksonii-Altenburga (ur. 8 lipca 1830 w Altenburgu, zm. 23 czerwca 1911 w Petersburgu) była piątą córką Józefa Jerzego Fryderyka Ernesta Karola, księcia Saksonii-Altenburga, oraz jego małżonki Amelii Wirtemberskiej. Była wielką księżną rosyjską.
Biografia
Aleksandra poślubiła wielkiego księcia Konstantyna Mikołajewicza Romanowa, drugiego syna cara Rosji Mikołaja I, w sierpniu 1848 roku. Po przyjęciu prawosławia, przyjęła imiona Aleksandra Józefowna. Po tym, jak jej mąż został namiestnikiem Królestwa Polskiego, osiedliła się z nim w Warszawie.
W latach 80. XIX wieku zmuszona była do separacji od męża z powodu jego długotrwałego związku z aktorką Anną Kuzniecową. Przeniosła się do Pałacu w Pawłowsku. W okresie od 1883 do 1906 roku pełniła funkcję przewodniczącej rady sierocińców w Petersburgu.
W ostatnich latach swojego życia zaczęła tracić wzrok. Wielka księżna Aleksandra zmarła w 1911 roku.
Potomstwo
Aleksandra i Konstantyn mieli sześcioro dzieci:
- Mikołaj Konstantynowicz (1850–1918)
- Olga Konstantinowna (1851–1926), która wyszła za mąż za króla Grecji Jerzego I
- Wera Konstantinowna (1854–1912)
- Konstantyn Konstantynowicz (1858–1915)
- Dymitr Konstantynowicz (1860–1919)
- Wieczesław Konstantynowicz (1862–1879)
Przypisy
Bibliografia
Charlotte Zeepvat, Zmierzch Romanowów, Bellona.
