Aleksandra Karola Słomińska
Aleksandra Karola Słomińska (ur. 4 listopada 1858 w Jeżewie, zm. 16 lutego 1954 w Poznaniu) była polską nauczycielką oraz działaczką społeczną i kobiecą.
Życiorys
Była córką urzędnika Ignacego oraz nauczycielki Zenobii z Wnukowskich. W 1878 roku w Kwidzynie zdała egzamin nauczycielski. Od 1878 do 1882 roku uczyła języka francuskiego w Hildesheim. Następnie, od 1882 do 1886 roku, mieszkała w Paryżu, gdzie studiowała w Collège de France, a jednocześnie udzielała lekcji w domach prywatnych. W 1886 roku wróciła do Polski, będącej wówczas pod zaborami, i zaczęła uczyć w prywatnych domach. W 1897 roku osiedliła się w Poznaniu, gdzie pracowała jako nauczycielka w Wyższej Szkole Żeńskiej prowadzonej przez Anastazję Warnke, w szkole Antoniny Estkowskiej oraz w pensji dla panien należącej do Anny Danysz. W 1901 roku zdała egzamin na kierownika szkoły i założyła internat dla dziewcząt przy ul. Strzeleckiej, który był przeznaczony wyłącznie dla polskich dziewcząt uczących się w poznańskich szkołach. Oprócz tego prowadziła lekcje historii i języka polskiego. W tym okresie intensywnie angażowała się w działania na rzecz kobiet, m.in. w Towarzystwie Czytelni dla Kobiet. Razem z Anielą Tułodziecką była aktywna w stowarzyszeniu Warta. W 1909 roku objęła przewodnictwo w Zjednoczeniu Polskich Kobiecych Towarzystw Oświatowych w Rzeszy Niemieckiej, które miało swoją siedzibę w Poznaniu. Wygłaszała liczne wykłady i prowadziła działalność oświatową dla kobiet oraz dzieci z robotniczych rodzin, uczyła także w sposób tajny. W 1919 roku założyła prywatne Liceum Królowej Jadwigi przy pl. Wiosny Ludów w Poznaniu (wówczas pl. Świętokrzyski 4) wspólnie z Lucyną Sokolnicką. W czerwcu 1920 roku z liceum wydzieliło się żeńskie liceum pod wezwaniem Najświętszego Serca Jezusa, którym kierowała. W 1924 roku przekształciła je w gimnazjum z własną szkołą powszechną (od 1937 roku przy ul. Słowackiego 18). W 1940 roku została wysiedlona do Radomia, a następnie przeniosła się do Warszawy. W 1945 roku wróciła do Poznania.
Zmarła 16 lutego 1954 roku w Poznaniu, a jej pogrzeb odbył się 19 lutego 1954 roku na cmentarzu Bożego Ciała w Poznaniu (kwatera ND-1-16).
Ordery i odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1937)
