Aleksandra Sikorowa

Aleksandra Sikorowa

Aleksandra Sikorowa (urodzona 7 sierpnia 1924 roku w Rembiosze, zmarła 31 grudnia 2016) była polską zoolog i hydrobiolog. Posiadała tytuł profesora doktora habilitowanego.

Kariera zawodowa

Ukończyła studia magisterskie w 1952 roku, a doktorat uzyskała w 1960 na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Habilitację obroniła w 1975 roku na Akademii Rolniczej w Olsztynie. W 1985 roku została zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Pełniła funkcję prodziekana Wydziału Ochrony Wód i Rybactwa Śródlądowego ART w Olsztynie w latach 1969-1973 oraz była członkiem Rady Naukowej Instytutu Rybactwa Śródlądowego w Olsztynie.

Badania

Badania prowadzone przez Aleksandrę Sikorową koncentrowały się na biologii, ekologii, ochronie oraz rekultywacji wód śródlądowych. Zajmowała się analizą fauny dennej i jej funkcji w ekosystemach, badaniem składu gatunkowego, powiązań ekologicznych oraz znaczenia wskaźnikowego. Prowadziła wieloletnie badania fauny w kontekście zmian w ich zespołach w wyniku działań rekultywacyjnych, m.in. w Jeziorze Długim w Olsztynie. Przeprowadzała rewizję systematyki rodziny Chaoboridae występującej w Polsce, opisała nowe gatunki dla fauny polskiej, badała ich rozmieszczenie geograficzne oraz statystycznie opracowała cechy systematyczne wszystkich stadiów rozwojowych, a także analizowała znaczenie Chaoboridae w ekosystemach i migracje gatunków wodnych.

Opublikowała ponad 60 rozpraw i monografii. Do jej ważniejszych prac zaliczają się:

  • Wpływ usuwania wód hypolimnionu na zachowanie się fauny dennej profundalu Jeziora Kortowskiego (1960),
  • Changes of the distribution and number of the bottom fauna as an effect of artificial lake aeration (1978),
  • Morfologia, biologia i ekologia gatunków Chaoborus Lichteinsteim (Diptera, Culicidae) występujących w Polsce (1973).

Odznaczenia

W 1973 roku otrzymała Złoty Krzyż Zasługi.

Przypisy

Bibliografia

Bunalski M., Lipa J. J., Nowacki J., 2001 „Almanach entomologów polskich XX wieku”. Wiadomości Entomologiczne XX, Suplement s. 174.

Przeczytaj u przyjaciół: