Aleksandra Katarzyna Przegalińska-Skierkowska
Aleksandra Katarzyna Przegalińska-Skierkowska (urodzona 18 stycznia 1982 w Szczecinie) to polska filozofka, posiadająca tytuł doktora nauk humanistycznych oraz doktorat habilitowany w dziedzinie nauk społecznych. Jest również publicystką oraz od 2020 do 2024 roku pełniła funkcję prorektora ds. współpracy z zagranicą w Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie, a obecnie jest prorektorką ds. innowacji.
Życiorys
Wykształcenie i kariera akademicka
Ukończyła II Liceum Ogólnokształcące im. Mieszka I w Szczecinie. Następnie uzyskała licencjat z zakresu dziennikarstwa i komunikacji społecznej na Uniwersytecie Wrocławskim (2004) oraz magisterium w Instytucie Filozofii (2007). Tytuły zawodowe zdobywała na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie była stypendystką Programu Erasmus na Uniwersytecie Viadrina we Frankfurcie. Później kontynuowała naukę jako doktorantka w Instytucie Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, a także w Międzyuczelnianych Indywidualnych Studiach Humanistycznych Akademii „Artes Liberales”. Była stypendystką Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w latach 2004-2006 oraz uczestniczyła w Programie Fulbrighta, gdzie studiowała w The New School w Nowym Jorku (rok akademicki 2008–2009). W 2014 roku obroniła doktorat na Uniwersytecie Warszawskim na temat „Fenomenologia istot wirtualnych” (promotorka: Zofia Rosińska-Zielińska).
W roku akademickim 2016/2017 była visiting scholar w ramach programu MNiSW w Center for Collective Intelligence na Massachusetts Institute of Technology w Bostonie. Od 2013 roku jest związana zawodowo z Akademią Leona Koźmińskiego, gdzie w latach 2016-2020 pracowała jako adiunktka, a od 2017 roku w Katedrze Zarządzania w Społeczeństwie Sieciowym. W okresie polskiej prezydencji w Radzie UE była przewodniczącą Grupy Roboczej ds. Audiowizualnych z ramienia Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wspólnie z Dariuszem Jemielniakiem stworzyła pierwszy w Polsce program studiów dotyczący sztucznej inteligencji w dziedzinie zarządzania.
W styczniu 2020 roku uzyskała habilitację na Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie w zakresie nauk społecznych w dyscyplinie nauki o zarządzaniu i jakości, na podstawie pracy „Wearable Technologies in Organizations: Privacy, Efficiency and Autonomy in Work”. Od tego momentu jest profesorem uczelni w tej samej katedrze. W 2020 roku objęła również stanowisko prorektora ds. współpracy z zagranicą oraz etyki i odpowiedzialności społecznej (ang. Ethics and Social Responsibility).
W mediach
Na początku XXI wieku pracowała jako dziennikarka w Gazecie Wyborczej we Wrocławiu. Regularnie komentuje tematy związane z sztuczną inteligencją w mediach takich jak Gazeta Wyborcza, Znak, Kultura Liberalna, Tok FM, Polityka oraz Dwutygodnik. W 2016 roku była jednym z mówców podczas TEDx Warsaw, a w 2017 roku została nominowana przez Wysokie Obcasy do tytułu „Superbohaterki”. W 2018 roku redakcja Gazety Wyborczej nominowała ją do nagrody „Człowieka Roku”.
Od września 2020 roku prowadzi audycję „Coś osobliwego” na antenie newonce.radio. W lipcu 2024 roku dołączyła jako komentatorka do programu Szkło kontaktowe w TVN24.
Jest zamężna i ma córkę, która przyszła na świat w 2012 roku.
Publikacje książkowe
- Sztuczna inteligencja. Nieludzka, arcyludzka, Znak, Kraków 2020 ISBN 978-83-240-6050-4 (współautor Paweł Oksanowicz)
- Społeczeństwo współpracy, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa 2020 ISBN 978-83-66470-04-0 (współautor Dariusz Jemielniak)
- Collaborative Society, MIT Press, Cambridge, MA, 2020 ISBN 978-02-62537-91-9 (współautor Dariusz Jemielniak)
- Istoty wirtualne. Jak fenomenologia zmieniała sztuczną inteligencję, Universitas, Kraków 2016 ISBN 97883-242-3014-3.
