Aleksandra Michalak-Lewińska, właściwie Aleksandra Maria Lewińska z domu Michalak (urodzona 20 marca 1927 roku w Klementynowie koło Piotrkowa Trybunalskiego, zmarła 22 czerwca 2022) była polską projektantką tkanin.
Życiorys
Ukończyła studia na Wydziale Włókienniczym w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Łodzi pod okiem Marii Obrębskiej-Stieber w 1953 roku. Od 1951 roku pracowała w Zakładzie Tkanin Instytutu Wzornictwa Przemysłowego. W 1960 roku przeszła do Zakładu Estetyki Wnętrz IWP. W 1965 roku była stypendystką ONZ w Skandynawii, co zaowocowało publikacjami i pracami poświęconymi fińskiemu wzornictwu. Od tego samego roku pracowała w Pracowni Barwy, gdzie zajmowała się m.in. zagadnieniami kolorystyki dla szkół podstawowych, a od 1967 roku także kolorystyką naczyń emaliowanych. W latach 1969–1970 była związana z Zakładem Środowiskowych Inwencji Plastycznych IWP, pod kierunkiem Wandy Telakowskiej, gdzie organizowała amatorskie robotnicze zespoły twórcze w Górnym Śląsku i Zagłębiu Dąbrowskim. W latach 1971–1982 pracowała w Zakładzie Barwy i Światła IWP, gdzie realizowała atlasy i wzorniki barw dotyczące wyposażenia wnętrz, oceny barwności w architekturze oraz opracowanie tabel barw środowiska naturalnego. Od 1980 roku była członkinią międzyzakładowego Zespołu zajmującego się standaryzacją we wzornictwie.
Równocześnie, podczas pracy w IWP, pełniła funkcję inspektorki wzornictwa w Ministerstwie Przemysłu Lekkiego (1952–1953), a następnie była konsultantką w Zjednoczeniu Tkanin Jedwabnych i Dekoracyjnych (1954–1967), kierowniczką artystyczną i projektantką w Zakopiańskich Warsztatach Wzorcowych „Cepelia” (1955–1972) oraz główną specjalistką ds. wzornictwa w Centralnym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Przemysłu Lniarskiego w Żyrardowie (1972–1989).
Życie prywatne
Została pochowana na cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie (kwatera: O-I-12, rząd: 4, grób: 7).
Działalność artystyczna
Była autorką unikatowych tkanin, w tym kilkudziesięciu wzorów gobelinów, kilimów, sumaków i dywanów. Jej prace są częścią stałej ekspozycji wzornictwa w Muzeum Narodowym w Warszawie.
Jej twórczość była prezentowana na wystawach krajowych i zagranicznych, w tym m.in.:
- „Wiecznie Młode-Polski Vintage” (2007);
- „Chcemy być nowocześni” (2011);
- Wystawa w Galerii WZ w Warszawie (2021).
Publikacje
Zarys technologii druku na tkaninie. Warszawa: Wydawnictwo Przemysłu Lekkiego i Spożywczego (współautor: Bolesław Tarchalski, 1964)
Drogi do fińskiego wzornictwa. Warszawa: Instytut Wzornictwa Przemysłowego (1989)
Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi,
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”.
Przypisy
