Aleksandra Jentysówna
Aleksandra Jentysówna, znana jako „Janka” (urodzona 2 lipca 1861 roku w Depułtyczach Królewskich koło Chełma, zmarła w 1920 roku w Rostowie nad Donem) – była działaczką zarówno polskiego, jak i rosyjskiego ruchu robotniczego oraz nauczycielką.
Życiorys
Była córką Adama Jentysa (1818–1863), właściciela dóbr Sobieszczany, który dzierżawił majątek w Depułtyczach Kościelnych. Po zakończeniu swoich studiów pracowała jako nauczycielka matematyki w Aleksandryjsko-Maryjskim Instytucie Wychowania Panien w Warszawie.
Jako współzałożycielka i członkini Komitetu Centralnego I Proletariatu, w 1883 roku została aresztowana i osadzona w Cytadeli Warszawskiej. W wyniku procesu, w 1885 roku, została zesłana na Syberię. Tam poznała i wzięła ślub z rosyjskim adwokatem Iwanem Bułhakowem. Po odbyciu wyroku w 1890 roku, postanowiła pozostać w Rosji, gdzie aktywnie angażowała się w ruch robotniczy.
Nawiązania w kulturze
Postać Aleksandry Jentysówny została pokazana w filmie biograficznym o Ludwiku Waryńskim pt. Biały mazur z 1979 roku, a także w sztuce Jana Koechera Sąd nieostateczny. O jej związku z Ludwikiem Waryńskim wspomina Dionizja Wawrzykowska-Wierciochowa w książce Z orlego gniazda.
Aleksandra Jentysówna pojawia się także w powieści historycznej autorstwa Marii Jentys-Borelowskiej pt. Z wyroku cara. Dziennik zesłanki (ISBN 978-83-942285-1-4).
